پديد آورندگان :
قرباني، نرگس دانشگاه علوم پزشكي سمنان، سمنان، ايران - كميته تحقيقات دانشجويي - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت , نساجي، محمد دانشگاه علوم پزشكي سمنان، سمنان، ايران - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت , قرباني، راهب دانشگاه علوم پزشكي سمنان، سمنان، ايران - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي
چكيده فارسي :
هدف: پنوموني بيمارستاني دومين عفونت شايع بيمارستاني و شايع‌ترين عفونت در بخش‌هاي مراقبت ويژه مي‌باشد. شناسايي عوامل خطر و عوامل تعيين‌كننده پيش‌آگهي آن مي‌تواند در كاهش بروز و مرگ و مير اين عفونت‌ها موثر باشد. در اين مطالعه ميزان بروز پنوموني بيمارستاني، عوامل خطر و پيش‌آگهي آن در بيماران بالغ بستري در بخش‌هاي ويژه بيمارستان كوثر سمنان مورد بررسي قرار گرفته است.
مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي، 283 نفر از بيماران بالاي 18 سال بستري شده در بخش‌هاي مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان كوثر سمنان در فاصله زماني 97-1396، از نظر ابتلا به پنوموني بررسي شدند. بيماراني كه در بدو ورود به بخش‌هاي ويژه، بيماري‌هاي عفوني داشته يا قبل از 48 ساعت ترخيص يا فوت شدند از مطالعه خارج شدند.
يافته‌ها: 59% بيماران مرد بودند. ميانگين±انحراف معيار سني بيماران 0/20±3/64 (18 تا 96 سال) بود. 5/8% بيماران جراحي شكم، 7/6% جراحي قفسه سينه، 2/27% ديابت و 9/38% فشارخون بالا داشتند. به طور كلي 9/15% (با فاصله اطمينان 95% : 1/20- 7/11 %) به پنوموني بيمارستاني دچار شدند. ابتلا به پنوموني با سن، جراحي شكم، جراحي قفسه سينه، ديابت و فشارخون بالا رابطه‌اي نداشت. مدت زمان داشتن لوله‌ي نازوگاستريك (001/0>P) و هم‌چنين اتصال به ونتيلاتور به طور معني‌داري در بيماران دچار پنوموني بيش‌تر بود (001/0>P). به طور كلي 4/53% بيماران فوت شدند. 3/73% بيماران مبتلا به پنوموني و 6/49% بيماران غير مبتلا، فوت شدند كه تفاوت معني‌دار بود (003/0=P). 62% بيماران با لوله‌ي نازوگاستريك و 6/22% بيماران بدون لوله‌ي نازوگاستريك، فوت شدند كه تفاوت معني‌دار بود (001/0>P). هم‌چنين افزايش سن، خطر مرگ را بيش‌تر مي‌كند (001/0>P).
نتيجه‌گيري: يافته‌ها حاكي از بروز بالاي پنوموني و نيز مرگ و مير در بيماران بستري در بيمارستان مي‌باشد كه با مدت زمان داشتن لوله‌ي نازوگاستريك، مدت اتصال به ونتيلاتور و سن رابطه مستقيم دارد. لذا توجه ويژه به چنين بيماراني بالاخص بيماران مسن‌تر جهت كاهش مدت زمان داشتن لوله نازوگاستريك و هم‌چنين اتصال به ونتيلاتور ضروري است.
چكيده لاتين :
Introduction: Hospital acquired pneumonia (HAP) is the second most commonly reported hospital infection and the most common infection in the intensive care unit (ICU). Identification of risk factors and determinants of prognosis in the occurrence of HAP and ways of prevention can be effective in reducing the incidence and mortality of these infections. In this way, we investigated, the incidence of HAP, its prognostic risk factors in adult patients admitted in intensive care unit of the Kosar Hospital in Semnan, Iran.
Materials and Methods: In this cross-sectional study, 283 patients over 18 years of age hospitalized in intensive
care units of Kosar Hospital, Semnan, Iran during the period of 2018 years with the inclusion criteria for pneumonia
were studied. Patients who were infected with infectious diseases at the time of admission to ICU and Patients who
died or were discharged before 48 hours were excluded.
Results: 59% of patients were male. The mean ± SD age of the patients was 64.3 ±20.0 (18 to 96 years). 8.5% had
abdominal surgery, 6.7% chest surgery, 27.2% diabetes and 38.9% had high blood pressure.15.9% ( 95%CI :11.7-
20.1%) were infected with pneumonia. Interestingly, Pneumonia was not associated with age, abdominal surgery,
chest surgery, diabetes, and high blood pressure. The duration of having a nasogastric tube (P<0.001) and connection
to ventilator was significantly higher in patients with pneumonia (P<0.001). Overall mortality in patients was 53.4%.
Mortality rate was 73.3% in patients with pneumonia and 49.6% in patients without pneumonia, and this difference
was significant (P=0.003). 62% of patients, with NG tube and 22.6% of patients, without NG tube died and this
difference was significant (P<0.001). Increasing age also increases the risk of death (P<0.001).
Conclusion: The findings indicate a high incidence of pneumonia and mortality in hospitalized patients, which
has a direct relation with the duration of the nasogastric tube, the connection to the ventilator and age. Therefore, special attention to such patients, especially older patients, is necessary to reduce the duration of nasogastric tube and connection to ventilator.
