شناسايي مولفه‌هاي فرهنگ نوآوري در دانشگاهها و موسسات آموزش عالي (يك مطالعه فراتركيب)

Identifying culture of innovation factors in universities and higher education institutions(A meta-synthesis study)

زمينه و هدف:علايق دانشگاهيان و كنشگران بر نوآوري به عنوان يك مزيت رقابتي افتراقي و راه ايجاد ارزش براي مشتري تمركز كرده است. با اين وجود، توجه كمي به فرهنگ نوآوري شده است. هدف اين مقاله شناسايي توصيف كننده هاي فرهنگ نوآوري در دانشگاهها و موسسات آموزش عالي است. روش بررسي: روش پژوهش حاضر كيفي و از نوع فراتركيب بوده است. جامعه پژوهش را كليه منابع مرتبط با فرهنگ نوآوري در دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالي طي سال هاي 2003 تا 2020 به تعداد 600 منبع بود كه ابتدا تعداد 246 منبع بر اساس چكيده انتخاب شدند. سپس 102 منبع بر اساس محتوا گزينش شد كه درنهايت 60 منبع به عنوان منابع مرتبط، به روش تحليل تم مورد بررسي قرار گرفتند. به منظور بررسي كيفي داده‌ها، اعتبار و اعتماد يافته‌ها تأمين شده است . يافته ها: يافته‌ها پيشنهاد مي‌كند كه فرهنگ نوآوري بايستي از طريق ساختاري معرفي شود كه شامل هفت عامل گرايش به نوآوري، سازگاري سازماني، يادگيري سازماني، خلاقيت و توانمند سازي، بازار محوري، ارزش محوري و زمينه اجرايي است. استنتاج: بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان‌ به يك جمع‌بندي مفهومي در مورد مؤلفه‌هاي تشكيل دهنده فرهنگ نوآوري در دانشگاهها و موسسات آموزش عالي رسيد كه ا ز طريق تدوين مدل آن مي‌توان به صورت توصيفي و تشخيصي وضعيت موجود دانشگاهها و موسسات آموزش عالي را از نظر فرهنگ نوآوري ارزيابي و نقاط ضعف و قوت را شناسايي كرد. كليدواژه‌ها

Background and Purpose: Academics and practitioners interest has focused on innovation as a method of competitive differentiation and as a way to create customer value. However, less attention has been devoted to innovation culture. The purpose of this paper is identifying culture of innovation descriptors in universities and higher education institutions. Materials and method: Research method was qualitative with meta-synthesis type. Research population consisted of all resources related to culture of innovation in universities and higher education institutions during 2003 till 2020 with total number of 600 resources that 246 resources were selected based on abstracts. Then 102 resources were chosen based on content that at final, 60 resources as related resources were investigated through theme analysis. With the purpose of investigating data qualitatively, reliability and validity of findings have been secured. Results: Findings suggest that an innovation culture is represented through a structure that consists of seven factors identified as innovation propensity, organizational constituency, organizational learning, creativity and empowerment, market orientation, value orientation, and implementation context. Conclusion: Based on the research findings, it is possible to reach a conceptual conclusion about the components of culture of innovation in universities and higher education institutions that through designing a model can evaluate the existed status of universities and higher education institutions from culture of innovation viewpoint descriptively and diagnostically and identify strengths and weaknesses.