مسلم بن عقيل، الگوي انتخابگري در مدرسه حسيني

Muslim b. Aqil as an Instance of Man's Freedom to Decide

رويداد كربلا و عاشورا محصور به تاريخ و جغرافيا نيست و از جهات مختلف فرا تاريخي و فرا جغرافيايي قابل بررسي است . يكي از وجوه برجسته اين رويداد راه هاي گوناگوني است كه در برابر شخصيت ها و گروه هاي اجتماعي قرار گرفته و انتخاب هايي است كه اين شخصيت ها و گروه ها كرده اند . انسان موجودي انتخابگر است و پيوسته در برابر راه هاي گوناگون قرار مي گيرد و دست به انتخاب مي زند . اين انتخاب ها سرنوشت انسان را در چارچوب مشيت الهي و قوانين حاكم بر هستي و نظامات عالم رقم مي زند . اننخاب هاي انسان محصول چهار گروه عامل است : ادراكات ، تعلقات ، تمنيات و تربيت . از برجسته ترين انتخاب ها در ماجراي كربلا و عاشورا ، اننخاب مسلم بن عقيل در بحراني ترين شرايط است ، انتخابي سرنوشت ساز . او در شرايطي كه مي توانست عبيد الله بن زياد را در خانه هاني بن عروه ترور كند ، به دليل ممنوعيت ترور در آموزهاي نبوي ، از چنين اقدامي امتناع ورزيد و مسير تاريخ با اين عمل او به گونه ديگري رقم خورد . انتخاب شگفت مسلم بن عقيل كه بر دركي عميق از دين ، تعلق خاطر به ارزش هاي ديني ، جهت گيري و خواست حق طلبنانه و عدالت خواهانه ، و تربيت نبوي و علوي و آموزه هاي مدرسه حسيني استوار بود . مقاله حاضر به تبيين انتخابگري انسان و اين نمونه برجسته انتخابگري در تاريخ بشر پرداخته و با رويكرد تحليل تاريخي – روايي به بررسي اين امر پرداخته است .

The events of Karbala and Ashura cannot be limited to a certain era and geographical location; it goes beyond the confines of history and geography. One of outstanding aspects of this event lies in the choices its characters made in critixal moments of history. As man is a creature that makes decisions when confronted to several choices, these choices may turn one's destiny. Man's choices come from four elements, i.e., understandings, associations, wishes, and education. One of significant choices in the event of Ashura was the decision made by Muslim.b. Aqil at a critical moment when he deliberately refused to assassinate `Ubayd Allah b. Ziyad in the house of Hani b. `Urwah, all due to the stricts prophetic ban for such assassinations. Hence, the course of history took another route. This deliberate choice was based on Muskim b. `Aqil's profound understanding of Islamic teachings, his rightful taking side with the desire to help the right path, and the lessons he took from the teachings of the Prophet Muhammad, Imam `Ali, and Imam al-Husayn. The present paper is a critical-cum-historical reading of the same event.