نام هاي محلي درختان تيره هاي افراييان، انجيليان، باقلاييان، توسكايان، خرمالوييان، راشيان، شمشاديان و گردوييان در ايران

Local names Aceraceae, Hamamelidaceae, Leguminosae, Fabales, Betulaceae, Ebenaceae, Fagaceae, Buxaceae, Juglandaceae trees in Iran

هدف : هدف اين پژوهش شناسايي و ثبت اسامي مختلف مورد استفاده براي درختان، درختچه ها و بوته ها در مناطق مختلف استان هاي گيلان، مازندران و گلستان از آستارا تا راميان مي باشد كه در اين ميان درختاني كه براساس بررسي منابع انجام شده در مناطق خارج از اين استان ها داراي اسامي محلي بودند نيز ثبت گرديدند. مواد و روش ها تحقيق حاضر به روش ميداني و مطالعه كتابخانه اي انجام شده است. با وجود اينكه همه محققان اين پژوهش آشنايي كاملي با زبان و گويش گيلكي داشتند، با اين حال براي تعيين دقيق معادل فارسي لغات و مدخل هاي مربوط به درخت در گويش هاي مختلف محلي، اقدام به مصاحبه با گويش وران اين زبان (به ويژه افرادي با سن بالاي 60 سال) گرديد. تمام واژه ها و اصطلاحات اين تحقيق مربوط به مهم ترين واژه ها و اصطلاحات مربوط به درختان، درختچه ها و بوته هاي درختان تيره هاي افراييان، انجيليان، باقلاييان، توسكايان، خرمالوييان، راشيان، شمشاديان و گردوييان در مناطق مختلف گيلان، مازندران و گلستان مي باشند. يافته ها در اين تحقيق 102 نام محلي براي درختان تيره هاي افراييان (23 نام محلي)، انجيليان (2 نام محلي)، باقلاييان (14 نام محلي)، توسكايان (18 نام محلي)، خرمالوييان (9 نام محلي)، راشيان (20 نام محلي)، شمشاديان (6 نام محلي) و گردوييان (10 نام محلي) در ايران كه عمدتا اسامي مورد استفاده در سه استان گيلان، مازندران و گلستان در لهجه هاي مختلف گويشي مي باشند، ثبت گرديد. براساس نتايج اين تحقيق، درخت شيردار با نام علمي Acer laetum با نام هاي محلي بزبرگ (در گرگان)، ميرزابرگ (در راميان)، پلت (در گيلان)، شيردار (در نور، كجور و مازندران) و زبندار (در بندرگز)؛ درخت سفيد كركو با نام علمي Acer opulifolium با نام هاي محلي كركو (در راميان) و سفيد كركو (در كتول)؛ درخت كركف با نام علمي Acer platanoides با نام هاي محلي كركف (در زيارت) و ككم (در طوالش)؛ درخت توسكا با نام علمي Alnus glotinosa با نام هاي محلي سياتوسه (در لاهيجان)، توسا (در رودسر)، توسه (در رشت)، توسكا (در گرگان و مازندران) و زرد دار (در آستارا و طوالش) ناميده مي شود.

Social linguistics is a type of linguistic study that is known as a cultural subject that is closely related to the social relations of the community that speaks that language. The purpose of this study is to identify and record the different names used for trees, shrubs and shrubs in different regions of Gilan, Mazandaran and Golestan provinces from Astara to Ramyan. These provinces also had local names registered. Materials and Methods: The present research has been done by field method and library study. Although all the researchers in this study are fully acquainted with the Gilaki language and dialect, however, to determine the exact Persian equivalent of words and tree-related entries in different local dialects, interview speakers of this language (especially people over 60 years of age Year) did. All the words and terms of this research are related to the most important words and terms related to the trees, shrubs and bushes of the families of the tribes of Aceraceae, Hamamelidaceae, Leguminosae, Fabales, Betulaceae, Ebenaceae, Fagaceae, Buxaceae, Juglandaceae in different regions of Gilan, Mazandaran and Golestan. Results: In this study, 102 local names for the trees of the genus Aceraceae (23 local names), Hamamelidaceae (2 local names), Leguminosae (14 local names), Fabales (18 local names), Betulaceae (9 local names), Fagaceae (20 Local names), Buxaceae (6 local names) and Juglandaceae (10 local names) in Iran, which are mainly the names used in the three provinces of Gilan, Mazandaran and Golestan in different dialects, were recorded. Based on the results of this research, Acer laetum with local names of Bezberg (in Gorgan), Mirzaberg (in Ramyan), Pellet (in Gilan), Milky (in Noor, Kojoor and Mazandaran) and Zbandar (in Bandar-e-Gaz); Acer opulifolium with the local names of Cerco (in Ramyan) and Sefid Cerco (in Katul); Acer platanoides with the local letters Kirk (in pilgrimage) and Kakum (in its length); Alnus glotinosa with the local names of Siatuse (in Lahijan), Tosa (in Rudsar), Tose (in Rasht), Alder (in Gorgan and Mazandaran) and Yellow (in Astara and Tavalesh) are called.