شيوه‌هاي شخصيت پردازي زنان در رمانهاي كرمانشاه (مطالعۀ موردي رمانهاي آخرين كوچ، گاماسياب ماهي ندارد، اين خيابان سرعتگير ندارد)

زمينه و هدف: بررسي شيوۀ بازنمايي چهرۀ زن در رمانهاي معاصر از رويكردهاي مهم نقد ادبي در آثار روايي و داستاني است. پژوهش حاضر درپي چگونگي نمود جايگاه زنان در سه رمان از آثار ادبي كرمانشاه است. روش مطالعه: اين مقاله با شيوه توصيفي- تحليلي، جايگاه و شخصيت زنان را در داستانهاي پيش رو تحليل نموده است. يافته‌ها: نويسندگان اين داستانها با ارائۀ منش و ديدگاه شخصيتهاي زنانه، ازطريق عملكردهاي داستاني و چگونگي عبور آنان از تنشهاي پيش‌آمده، اين شخصيتها را پردازش ميكنند.نتيجه‌گيري: نويسندگان نگاه تك‌بعدي به زنان را ناديده ميگيرند و علاوه بر دور كردن شخصيتهاي خود از نقش كليشه‌‌اي و سنتي، آنان را وارد عرصه رويدادهاي سياسي و اجتماعي ميكنند تا روايتگر بخشي از تاريخ منطقه و ساختار فرهنگي حاكم باشند. نقطۀ مشترك هر سه رمان، انتخاب شخصيت زن براي انتقال درونمايه و محتواي داستان است. شباهت رمانها از نظر نوع نگاه نويسنده و پردازش شخصيتها در انتخاب عملكردهاي مردانه، نشان‌دهندۀ وضعيت ساختار فرهنگي جامعۀ بوجودآورندۀ آنهاست. ‌‌با توجه به اينكه رمانها از دو نويسنده مرد و يك زن انتخاب‌شده تفاوتهايي در پردازش شخصيتها بچشم ميخورد.