طراحي بهينۀ ريزشبكۀ چندحاملي با در نظر گرفتن قابليت اطمينان

نفوذ بي‌سابقۀ توليدات پراكنده در شبكۀ انرژي، توزيع شرايط را براي بهره‌وري انرژي توسط ريزشبكه‌ها مهيا كرده است. پياده‌سازي يك ريزشبكه، مزاياي زيادي مانند تعويق سرمايه‌گذاري، كاهش گازهاي گلخانه‌اي، بهبود قابليت اطمينان و كاهش تلفات شبكه را پيشنهاد مي‌دهد. شبكۀ انرژي آينده شامل فرم‌هاي مختلف انرژي است كه از طريق تركيب منابع و ذخيره‌سازهاي مختلف تحت مفهوم ريزشبكۀ چندحاملي حاصل مي‌شوند. به‌منظور نمايش عملكرد مؤثر اين ريزشبكه‌هاي چندحاملي، بهره‌برداري و طراحي بهينه ضروري است. اين مقاله يك استراتژي تركيبي را به‌منظور پيدا كردن مناسب‌ترين تجهيز از نظر ظرفيت و نوع به همراهي توزيع بهينۀ توان در يك ريزشبكۀ متصل به شبكه با در نظر گرفتن قابليت اطمينان ارائه مي‌كند. در اينجا، سطح مناسب قابليت اطمينان در فرايند بهينه‌سازي به‌منظور تأمين تقاضاهاي چندگانه مورد ارزيابي قرار گرفته است. در مدل پيشنهادي براي ايجاد يك ريزشبكۀ جديد از تجهيزات مختلفي نظير مولد توليد همزمان برق و حرارت، ترانسفورماتور، سيستم خورشيدي، و گرماساز به همراه ذخيره‌ساز انرژي الكتريكي و حرارتي با نرخ‌هاي خرابي‌ متفاوت از بين چندين نمونه استفاده شده است. روش برنامه‌ريزي غيرخطي عدد صحيحآميخته در نرم‌افزار گمز و الگوريتم ژنتيك در نرم‌افزار متلب براي حل مسئلۀ بهينه‌سازي تركيبي استفاده‌ شده است. علاوه بر آن، يك برنامۀ پاسخ‌گويي بار بر اساس قيمت محلي به‌منظور تغيير الگوي مصرف پيشنهاد شده است. نتايج شبيه‌سازي قابليت سيستم را براي توسعۀ برنامه‌ريزي ريزشبكه نشان داده است.