من و تو: خوشبختي توليد و اختراع است يا كشف ؟

اين مقاله با جهت‌گيري فلسفي كليت زندگي و نسبت آن با رفاه و خوشبختي و مسايل احتمالي از جمله بحران‌ها انسداد ها و ماز هاي در دو بعد توصيفي و بديل تجويزي و در چند لايه بافت يابي فلسفي –انتقادي كرده است. در باب روش‌شناسي، با ابهام زدايي از مفاهيم كلاسيك و شكل‌گيري يك ديدگاه فلسفي، بررسي و نقد شد. در اين مقاله، يك تحليل انتقادي از كشف يا توليد اجتماعي –فردي خوشبختي وساختارهاي مرتبط با ادراك محيطي بويژه ارزشيابي من از تو / ديگري ارايه شده است. يافته‌ها از اين قرارند: براي بيرون آمدن از پيچ و خم، عبور از موانع، باز كردن مسير عمل خردمندانه‌تر براي بديل مورد نياز است. مسير مورد نظر افق بديل و جايگزين است؛ آن ممكن است الگويي نوآورانه و يا مانوس و معمول و البته بانشاط باشد. بديل تركيبي از عملكرد و طرز تفكر است كه از گونه‌اي رويكرد تقليل‌گرايانه و كنش بي‌تامل و ارزشيابي نشده/عمل‌زدگي پيراسته است. يافته‌هاي اين قسمت نيز از اين قرار هستند: براي رهايي از فروبستگي توجه به كليت زندگي، فهم دلالت‌هاي جانبي و مستور آرمان‌هاي رايج جهاني‌سازي و ساز و كارهاي تفكر و عمل، منجر به كاهش خشونت ساختار و گسترش و تعميق اثرگذاري كنشگر مي‌شود. در ميان افراد بشر از جمله ستمديدگان، رانده شدگان و بازندگان و روشنفكران انساندوست و هنرمندان خوشبخت كساني اند كه با جوهرخوشبختي كه فراتر از شكست و پيروزي سرو كاردارند. تكامل ساختارها نيز راه را براي تحول و تعريض نهادي و يا ابداع بديل نو فراهم مي‌كند. انتظار مي‌رود با تلاش براي بديل به روابط سازنده بين دو مولفه عمل و تامل سنجيده ، حصول اجماع براي همكاري را از نظر دور نسازد. توصيه: ساختار كلان: توصيه‌هاي غوطه‌ور در تامل و ارزشيابي با نشانه‌اي از عملكرد فروتنانه و همدلانه بازيگران مشخص مي‌شود. افزايش ظرفيت سازگاري خود تعامل براي باز كردن فروبستگي‌ها به معني درك كليت زندگي و نيز تو/ ديگري ابعاد درهم تنيده عمل همدلانه و همسو با خوشبختي است. تجربيات تاريخي، پساساختاري، و تفسيري از تحول و همچنين اكتشافي فلسفي ممكن است براي توصيه‌هاي متواضعانه فلسفي، براي طرح بديل الهام بخش باشد.