پديد آورندگان :
براتي، سما دانشگاه ازاد اسلامي واحد شهر قدس - دانشكده فني و مهندسي ، تهران، ايران , ذاكرحقيقي، كيانوش دانشگاه ازاد اسلامي واحد همدان - دانشكده هنر و معماري - گروه شهرسازي، همدان ايران , بغدادي، آرش دانشگاه ازاد اسلامي واحد شهر قدس - دانشكده فني دو معماري - گروه شهرسازي ، تهران، ايران
كليدواژه :
پايداري , محله پايدار , مدلسازي معادلات ساختاري , محلۀ جواديه منطقۀ شانزده شهر تهران
چكيده فارسي :
توسعه پايدار محلهاي ديدگاهي است كه حل مشكلات كنوني شهرها را در گرو بازگشت به مفهوم محله ميداند. در اين ديدگاه، محله بنياديترين واحد توسعه شهري و كوچكترين مقياس توجه به جنبههاي مختلف پايداري به عنوان يك واحد شهري با قابليت كنترل بيشتر از شهر و به عنوان يك سطح اميدواركننده براي آزمايش ايدههاي جديد و راههاي دستيابي به توسعه پايدار شهري به طور فزايندهاي مورد توجه قرار گرفته است. اين در حالي است كه عليرغم اهميت سياستگذاري، برنامهريزي و مديريت شهري در خردترين واحد شهر يعني محله تاكنون مطالعات گستردهاي پيرامون اين مفهوم در مقياس خرد و اجرايي آن صورت نگرفته و سنجش كمي روابط بين مؤلفههاي مختلف پايداري نيز موضوع مهمي است كه مورد غفلت قرار گرفته است. در همين راستا، در پژوهش حاضر با طرح اين پرسش كه چه رابطهاي بين مؤلفههاي مختلف پايداري محلات وجود دارد، به تحليل و تبيين موضوع پژوهش پرداخته شده است. هدف سنجش كمي تأثير شش مؤلفۀ كالبدي-فضايي، اقتصادي، اجتماعي-فرهنگي، حملونقل و ارتباطات، محيطزيستي، حكمروايي- مديريتي بر پايداري محلات در محله جواديه منطبق بر ناحيۀ يك شهرداري منطقۀ شانزده به عنوان نمونه موردي پژوهش است. بر همين مبنا، پس از مرور متون مرتبط با موضوع پايداري، مدل مفهومي تحقيق شكل گرفت و سپس پيمايش پرسشنامهاي از ساكنين محله مورد مطالعه به عمل آمد. لازم به ذكر است بر اساس فرمول كوكراين جامعه آماري شامل 381 نفر تعيين شده است. در اين پژوهش تحليل دادهها با استفاده از روش مدلسازي معادلات ساختاري1 و با استفاده از نرمافزار اسمارت پي. ال. اس2 صورت گرفته است. نتايج پژوهش نشان داد سه مسير «مؤلفه حكمروايي-مديريتي به مؤلفه اقتصادي به مؤلفه اجتماعي-فرهنگي»، «مؤلفه حكمروايي-مديريتي به مؤلفه اقتصادي منجر به پايداري محلات» و «مؤلفه اقتصادي به مؤلفه اجتماعي-فرهنگي به مؤلفه محيط زيستي» به ترتيب با ضرايب مسير 898/4، 208/3 و 988/1 مهمترين مسيرهاي تأثيرگذار در درك شهروندان از مؤلفههاي پايداري محلات است و به طور كلي مؤلفه حكمروايي-مديريتي تأثيرگذارترين مؤلفه در تعيين پايداري محلات شناخته شد.
چكيده لاتين :
Sustainable neighborhood development is a perspective that believes that solving the current problems of cities depends on returning to the concept of neighborhood. The neighborhood is the most fundamental unit of urban development, and the minor scale of attention to various aspects of sustainability as an urban unit with greater control over the city and as a good level for testing new ideas and ways to achieve sustainable urban development has received increasing attention. However, no extensive studies have been conducted on this concept on a micro-scale, and its implementation and quantifying the relationships between the various components of sustainability is also an important issue that has been neglected.
Methodology: The present study aims to assess the impact of physical - spatial, economic, socio-cultural, transportation and communications, environmental, governance - management on the sustainability of neighborhoods in Javadiyeh Neighbourhood District 16 of Tehran sample was formed. Accordingly, after reviewing the literature related to the issue of sustainability, a conceptual model of the research was formed. Then a questionnaire was surveyed from the residents of the study neighborhood. It should be noted that according to the Cochrane formula, the statistical population includes 381 people. In this study, data analysis was performed using the structural equation modeling method and Smartpls software.
Results: The results showed that the three paths "governance-management →economic → socio-cultural", "governance-management → economic → sustainability of neighborhoods" and "economic → socio-cultural → environment" With the coefficients of 4/898, 3/208, and 1/988, respectively, were the essential paths influencing citizens' perception of sustainability of neighborhoods and in general, the governance-management component was recognized as the most effective component in determining the sustainability of neighborhoods.
Conclusion: To improve sustainability in different areas, we can emphasize the need to use a strategic plan for sustainable urban development in which special attention is paid to the impact of different components of sustainability on each other.
