رابطه بين سياست‌هاي دولتي با مديريت دانش در شركت‌هاي دانش بنيان و داراي فناوري پيشرفته

مقاله حاضر به بررسي چگونگي تاثير سياست‌هاي دولتي بر مديريت دانش در شركت‌هاي دانش بنيان با فناوري پيشرفته، بايدها و الزاماتي كه دولت در سياست‌گزاري حمايتي يا نظارتي جهت مديريت دانش در اين شركتها بايد رعايت كند و نقد و بررسي سياستهاي دولت در اين شركتها ميپردازد. هدف مطالعه حاضر، طراحي مدل تجربي از ارتباط سياستهاي حمايتي، بر مديريت دانش در شركت‌هاي دانش بنيان با فناوري پيشرفته است. به اين منظور، پس از تحليل محتواي اسناد مرتبط و طراحي مدل مطالعه، براي ارزيابي اثرات مستقيم و متقابل ميان ابزارهاي سياستي، از تحليل عاملي نيز استفاده شد.روش تحقيق اين پژوهش از نظر استراتژي و هدف يك پژوهش توصيفي، ازنظر مخاطب استفاده از تحقيق يك پژوهش كاربردي، و از نظر بعد زماني پژوهش مقطعي مي‌باشد. در اين راستا سوال اصلي تحقيق اين است كه ميزان تاثيرگذاري سياستهاي حمايتي دولت بر ميزان موفقيت مديريت دانش شركتهاي دانش بينان و داراي فناوري پيشرفته چگونه است ؟ضمن آنكه كدام يك از اين سياستها بيشترين تاثير را بر موفقيت استراتژيهاي مديريت دانش شركتهاي دانش بينان و داراي فناوري پيشرفته چگونه است ؟ و كدام نداشته است؟جامعه آماري اين پژوهش متشكل از 51 مديرخبره در 7 شركت دانش بنيان كه داده‌ها بر اساس روش نمونه‌گيري غيراحتمالي قضاوتي گردآوري گرديد و اثربخشي چگونگي تاثير سياست‌هاي حمايتي دولت در قالب انتقال دانش، به اشتراك‌گذاري تجربيات، معماري، شبكه‌سازي، هدايت‌گري مورد نياز در اين شركت‌ها پرداخته شد.