بررسي، تبيين و تحليل عوامل فرهنگ پذيريِ پارسيان و يونانيان در سده هاي ششم تا چهارم پيش از ميلاد

Study and Explanation of the Processes, Factors and Consequences of Persian and Greek Acculturation during the Sixth to Third Centuries BC

سخير آسياي صغير آغاز يك ارتباط طولاني‌مدت ميان پارسيان و يونانيان بود كه به موازارت تحولات سياسي، عرصه‌هاي فرهنگي را نيز تحت تأثير قرار داد. حضور پارسيان در اين منطقه، دو فرهنگ برآمده از شرق و غرب را با ماهيت‌هاي متفاوت در يك فرايند فرهنگ‌پذيري قرار داد. اين فرايند جرياني پيوسته بود كه به‌صورت محدود آغاز شد و سپس به‌طور گسترده جامعه‌ي پارسي و يوناني را درگير كرد. نوشتار حاضر با تكيه بر شواهد مكتوب و باستان‌شناختي، در صدد بررسي و تبيين عواملي است كه در فرايند فرهنگ‌پذيري ميان سرزمين‌هاي پارس و هلاس نقش اساسي داشتند. مي‌توان گفت در مرحله‌ي نخست، شاخصه‌هاي فرهنگي در پي تعامل پارسيان با قدرت‌هاي محلي و استخدام هنرمندان و صنعتگران يوناني منتقل شدند. در مرحله‌ي دوم پيامدهاي جنگ و فعاليت‌هاي سياسي و اقتصادي جريان فرهنگ‌پذيري را تكميل كرد و سرانجام آثار دگرگوني فرهنگي در آسياي صغير در پايان دوران هخامنشي و پساهخامنشي پديدار شد.

The conquest of Asia Minor marked the beginning of a long-standing relationship between the Persians and the Greeks, which, in parallel with political developments, also affected the cultural spheres. The presence of Persians in this region put two cultures from the East and the West with different natures in a process of acculturation. It was a continuous process that began limitedly and then involved the Persian and Greek communities extensively. The present article, based on written and archaeological evidence, seeks to study and explain the factors that played a key role in the process of acculturation between the lands of Persia and Hellas. It can be said that in the first stage, cultural characteristics were transferred following the interaction of the Persians with the local powers and the employment of Greek artists and artisans. In the second stage, the consequences of the war and political and economic activities completed the flow of acculturation, and finally the effects of cultural change in Asia Minor appeared at the end of the Achaemenid and post-Achaemenid periods.