مقايسه اثربخشي درمان بافت نگر انصاف محور و درمان هيجان‌مدار برافزايش صميميت و كاهش دل‌زدگي زناشويي زوج‌ها

هدف: پژوهش حاضر مقايسه و بررسي اثربخشي تأثير رويكرد درماني بافت نگر انصاف محور (مبتني بر نظريه بوزورمني _ ناج) و رويكرد درماني هيجان‌مدار برافزايش صميميت و كاهش دل‌زدگي زناشويي زوج‌هاي داراي تعارضات زناشويي بود. روش:اين پژوهش از نوع شبه ‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون، با گروه كنترل و پيگيري سه‌ماهه بود. جامعه آماري شامل همه زوج‌هايي بود كه در سال 1397 1398 به دفتر مشاوره و خدمات روان‌شناختي خصوصي زير نظر سازمان نظام روان‌شناسي در شهر اروميه مراجعه داشتند از ميان مراجعه‌كنندگان تعداد 24 زوج كه به دليل تعارضات زناشويي به اين مركز مراجعه كرده بودند؛ پس از همتاسازي آزمودني‌ها، ملاك‌هاي ورود و خروج پژوهش به شيوه هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي به سه گروه (هر گروه 8 زوج) كه دو گروه آزمايشي و يك گروه گواه است گمارش شدند. پس از اجراي پيش‌آزمون براي گروه آزمايشي بافت‌نگر هر زوج 10 جلسه و گروه آزمايشي هيجان‌مدار هر زوج 9 جلسه روان‌درماني انجام گرفت. پرسشنامه‌هاي مورداستفاده شامل مقياس صميميت واكر و تامپسون و مقياس دل‌زدگي زناشويي پاينز بود. براي تحليل داده‌ها و فرضيه‌ها از روش آزمون آماري »تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر « و نرم‌افزار SPSS استفاده گرديد. يافته‌ها: نشان داد اثربخشي رويكرد هيجان‌مدار در افزايش صميمت زناشويي، به‌صورت معناداري (0.001 p) بيشتر از رويكرد بافت نگر است؛ اما ميان دو رويكرد در كاهش »دل‌زدگي زناشويي « تفاوت معنادار مشاهده نشد همچنين يافته‌ها نشان داد اثربخشي رويكرد بافت نگر نسبت به رويكرد هيجان‌مدار در »دل‌زدگي زناشويي « ثبات و پايداري زماني بيشتري دارد. نتيجه‌گيري: رويكرد هيجان‌مدار در مقايسه با رويكرد بافت نگر اثربخشي مؤثرتري در افزايش صميمت زناشويي نشان مي‌دهد و اثربخشي دو رويكرد در كاهش دل‌زدگي زناشويي يكسان است اما باگذشت زمان رويكرد بافت نگر در بهبود دل‌زدگي زناشويي ثبات درماني بهتري نشان داده است.