تحليل ارتباط ساختار و كارگزار در رمان امپراتور كلمات

داستان‌هايي كه براي نوجوانان نگاشته مي‌شود، يكي از منابع قابل ارجاع براي آنهاست تا چارچوب‌هاي پذيرفته‌شدۀ جامعه را بهتر درك كنند. اين آثار مي‌تواند توانايي تصميم‌گيري آن‌ها براي حلّ چالش‌هاي ورود به دورۀ جواني و بزرگسالي را افزايش دهد تا به آسيب‌هاي احتمالي دچار نشوند. اين پژوهش به شيوۀ توصيفي‌تحليلي و با بهره‌گيري از تحليلِ‌گفتمان اجتماعي ديويد هوارث و نظريۀ نمايشي اروينگ گافمن، رمان امپراتور كلمات نوشتة احمد اكبرپور را تحليل و بررسي مي‌كند. انتخاب نظريه‌هاي مربوط به حوزۀ تحليل گفتمان اجتماعي و جامعه‌شناسي به اين دليل است كه بتوان جايگاهي را كه نويسنده براي نوجوانان در جامعه قائل است و آن را در قالب داستاني براي آنان تعريف مي‌كند، به درستي بررسي كرد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد نويسندۀ رمان، بزرگسالان را به‌واسطۀ آگاهي و تجربۀ بيشتر، نسبت به نوجوان، مجاز مي‌داند تا بدون نياز به توضيح روشن، مسير را براي او تعيين كنند اما براي پيروي از اين مسير، جلب اعتماد نوجوان را با سپردن تصميمات و آزادي‌هاي جزيي و نظرخواهي از او، لازم مي‌داند. در اين رمان كليد ارتباط ميان اين دو گروه سني در دست بزرگسالان قرار دارد و رفتار نوجوانان كاملاً وابسته به رفتار بزرگ‌ترها است. همچنين نوجوان را يك كارگزار آزاد و مستقل نمي‌بيند كه بتواند براي بهبود شرايط خود نقشي مؤثر ايفا كند.