تاثير تعديل كنندگي حاكميت شركتي بر رابطه بين سرمايه اجتماعي و سياست هاي تقسيم سود نقدي

هدف: پژوهش هاي بسياري درباره ارزش هاي غيرپولي همچون فرهنگ، هنجارها، يا دين و مذهب بر سياست هاي پرداختي شركت نشان از تاثيرگذاري اين عوامل بر تصميمات داخل شركت دارند. لذا هدف معرفي سرمايه اجتماعي به عنوان عاملي غيرپولي و بررسي اثر آن بر تصميمات مربوط به پرداخت هاي سود نقدي و همچنين بررسي تاثير حاكميت شركتي ضعيف بر اين رابطه است. روش: اين پژوهش از نوع توصيفي، همبستگي و پس رويدادي است كه 97 شركت از شركت هاي بورس و اوراق بهادار تهران در بازه زماني 1388 الي 1397 (10 سال) با استفاده از مدل رگرسيون چندمتغيره مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان دادند كه سرمايه اجتماعي با سود تقسيمي رابطه مثبت و معناداري دارد و اما حاكميت شركتي بر رابطه بين سرمايه اجتماعي و سود تقسيمي اثرگذار نيست. نتيجه گيري: با توجه به وجود ارتباط مثبت و معنادار بين سرمايه اجتماعي و سود تقسيمي مي توان اينگونه نتيجه گرفت كه اين متغير خارج شركتي در تصميمات داخلي شركت تاثير دارد كه مي تواند به عنوان عاملي كمك كننده براي كاهش نظارت تلقي شده و بدين ترتيب مي تواند هزينه هاي نمايندگي را نيز كاهش دهد. دانش افزايي: اين نتايج مي تواند به سرمايه گذاراني كه به دنبال سودهاي تقسيمي نقدي هستند در انتخاب شركت براي سرمايه گذاري كمك كند و شركت هايي را انتخاب كنند كه در مكان هاي با سرمايه اجتماعي بالاتر فعاليت مي كنند؛ و همچنين به سهامداران شركت ها كمك كند تا بجاي تمركز صرف بر هزينه هاي مالي كه بابت اختلافات نمايندگي به وجود مي آيند، بر سرمايه اجتماعي محل فعاليت تمركز كرده و اين شركت ها را كه داراي هزينه هاي نمايندگي كمتري هستند براي سرمايه گذاري خود انتخاب كنند.