شناسايي عوامل مؤثر محيطي بر احساس امنيت شهروندان در مجتمع‌هاي مسكوني مطالعه موردي: شهر مرزي رشت

گسترش روزافزون شهرها و مهاجرت‌هاي روستا به شهر، به افزايش جمعيت شهرنشيني منجر شده كه اين امر نياز روزافزون شهرنشينان به مسكن را به دنبال داشته است. در اين راستا به دليل تراكم بالاي جمعيت شهرنشيني و نياز به ساخت انبوه مسكن ايجاد شهرك‌ها و مجتمع‌هاي بزرگ مسكوني ضروري مي‌نمايد كه يكي از نيازهاي اساسي شهروندان در اين مجتمع‌ها وجود امنيت است كه دو بعد عيني و ذهني را شامل مي‌شود. چراكه عدم وجود احساس امنيت در مجتمع‌هاي مسكوني مي‌تواند به جمع گريزي بيانجامد. اين پژوهش باهدف تبيين و رتبه‌بندي عوامل مؤثر بر ايجاد حس امنيت در محيط مسكوني شهر رشت شكل‌گرفته است. جامعه موردمطالعه ساكنين مجموعه مسكوني آزادگان و پرديسان شهر رشت است كه با توجه به فرمول كوكران تعداد 384 نفر از آن‌ها به‌عنوان نمونه پژوهش از طريق پرسشنامه محقق ساخت موردمطالعه قرارگرفته‌اند. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون‌هاي خي دو و آزمون همبستگي اسپيرمن استفاده شد كه در دو سطح توصيفي و استنباطي موردبررسي قرار گرفتند. در اين پژوهش 5 عامل اصلي قلمروپايي، مديريت و نگه‌داري، نظارت، امنيت فيزيكي، ترس از جرم موردبررسي قرار گرفتند كه نتايج پژوهش نشان مي‌دهد اين عوامل بر امنيت محيطي و كاهش جرم در مجتمع‌هاي مسكوني تأثير به سزايي دارند.