رابطه منش‌هاي اخلاقي و رانندگي پرخطر؛ با نقش واسطه‌اي تنظيم شناختي هيجان

The Relationship between Moral Characteristics and High-Risk Driving: The Mediating Role of Cognitive Emotion Regulation

زمينه و هدف: رفتارهاي پرخطر رانندگان زمينه ­ساز بسياري از آسيب‌‌هاي جسمي و رواني در جريان زندگي امروز است؛ اهميت دادن به اين آسيب ­ها مي ­تواند نقش پيشگيرانه و مؤثري در سالم ­سازي و حفظ بهداشت رواني جامعه داشته باشد. خصوصاً با در نظرگرفتن روند روبه ­رشد شهرنشيني دركشور ما حساسيت و لزوم پرداختن به اين موضوع بيشتر نمايان مي­ شود. لذا هدف اين پژوهش بررسي رابطه منش اخلاقي و رانندگي پرخطر با نقش واسطه­ اي تنظيم شناختي هيجان بوده است. روش: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نوع همبستگي مي­باشد، جامعه آماري شامل تمامي افراد دستگيرشده توسط نيروي انتظامي طي شش ماهه اول سال 1398 بودند كه حين رانندگي به مصرف مشروبات الكلي متهم بودند. نمونه­گيري به روش در دسترس از 300 نفر جامعه آماري مشاركت كننده كه پس از دستگيري توسط نيروي انتظامي، طي روال قانوني براي گذراندن دوره آموزشي پيشگيري از تكرار رفتار پرخطر حين رانندگي به مدت 8 ساعت هدايت شدند. براي جمع ­آوري داده­ ها، از پرسش­نامه ­هاي منش ­هاي اخلاقي(خرمايي و قائمي، 1397)، رفتار رانندگي منچستر(استرادلينگ و ميدوز،2000)، و تنظيم شناختي هيجان(گارنفسكي؛ كرايج، 2006)، استفاده شد. يافته ­ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه منش‌هاي مثبت اخلاقي به صورت مستقيم با ضريب استاندارد 0/27 و همچنين آماره t (4/95) رابطه معناداري بر راهبرد سازش ­يافته داشته است و منش‌هاي منفي اخلاقي نيز به طور مستقيم با ضريب مسير (0/23) و آماره t (4/17) تأثير معناداري بر راهبرد سازش ­يافته دارد. نتيجه ­گيري: منش­هاي منفي اخلاقي با واسطه تنظيم شناختي هيجان، رفتارهاي پرخطر رانندگي را پيش‌بيني مي‌كند و تنظيم شناختي هيجان نيز به صورت مستقيم پيش­بيني كننده رفتارهاي پرخطر رانندگي بوده است.

Background and objective: Risky driving behaviour is one of the main causes for physical and mental disorders in today's life. Paying attention to the injuries can play a preventive and effective role in improving and maintaining the mental health of the community. Especially considering the growing trend of urbanization in our country and the sensitivity and the need to address this issue becomes more apparent. Therefore, the purpose of this study was to investigate the relationship between the moral character and high-risk driving and it has been mediated by cognitive emotion regulation. Method: The research is applied in terms of purpose and correlational. The statistical population included all people arrested by the police during the first six months of 1398 who were accused of consuming alcohol while driving, which was available through sampling of participants who, after being arrested by law enforcement, were instructed in a legal procedure to complete a training course on preventing recurrence of high-risk behaviors while driving for 8 hours. To collect data, questionnaires of ethical origins (Khormai and Ghaemi, 1397), Manchester driving behavior (Straddling and Meadows, 2000), and cognitive emotion regulation (Garnefski; Craig, 2006) were used. Findings: The findings of the study, which was performed using LISREL software, indicated that the positive moral sources directly with the standard coefficient of 27/0 and also the t-statistic (95/4 had a significant decrease on the adapted strategy and the negative moral sources also directly with trajectory coefficient. 23/0 t-statistic with 17/4) has a significant effect on adapted Results: Negative moral behaviors predict high-risk driving behaviors through cognitive emotion regulation. Cognitive emotion regulation has also been a direct predictor of risky driving behaviors.