استفاده از يافته‌هاي فيزيك مدرن در پزشكي، درمان به روش بايورزونانس

استفاده از يافته‌هاي فيزيك مدرن در پزشكي، در كنار روش اصلي تشخيص و درمان در پزشكي، به‌عنوان طب مكمل و جايگزين مورد استفاده قرار مي‌گيرد. دانش پزشكي كلاسيك يا متداول را مي‌توان از نظر نگرش به بيماري‌ها و درمان، دانشي جزء‌نگر دانست كه معمولاً نگاهي تخصص‌محور به بيماري‌ها دارد. براساس نظريه‌هاي فيزيكي، بدن انسان در حكم ارگاني حاوي ميدان‌هاي الكترومغناطيسي و برهم‌كنش‌هاي آن است كه در درون و بيرون بدن در جريان هستند و تأثيرات قابل‌توجهي در فرايندهاي فيزيكي و شيميايي آن بر جا مي‌گذارند. دانش بايورزونانس، روش فيزيكي كلي‌نگر است كه براي تشخيص و درمان بسياري از بيماري‌ها در پزشكي مورداستفاده واقع مي‌شود. در بايورزونانس، از ارتعاشات طبيعي (رزونانس) كه در تمامي اجسام و سلول‌هاي گياهي و جانوري وجود دارد استفاده مي‌گردد. هر سلول در يك ارتعاش (فركانس) خاص و معين ارتعاش مي‌كند و اگر سلول بيمار شود داراي فركانسي متفاوت از فركانس طبيعي خود خواهد شد. با استفاده از اين اصل و استفاده از فناوري‌هاي مرتبط با آن، دستگاه‌ها و ابزارهايي ساخته شده كه روش‌هاي نويني را در فرايند تشخيص و درمان بيماري‌ها موجب گرديده كه در مقاله حاضر مختصراً به آنها اشاره شده است. اين روش درماني، بخشي از پزشكي كوانتومي است كه به‌عنوان فناوري‌هاي نوظهور به مدد دانش پزشكي برخاسته است. پزشكي كوانتومي، تلفيقي از پزشكي كلاسيك، دانش كهن پزشكي چين و ژاپن، طب گياهي و نظريه‌هاي فيزيك كوانتوم است.