ارائه الگوي تحليلي براي افزايش كارايي جريان‌هاي داده‌اي كاربران شبكه‌هاي راديو‌شناختي در اينترنت اشيا

اينترنت اشيا (IoT) شامل قطعاتي چون حسگر ها و تلفن هاي همراه است كه توانايي جمع آوري و تبادل اطلاعات را دارند و شبكه هاي موردي بي‌سيم به عنوان واسط اصلي در شكل گيري اين فناوري به شمار مي رود. كمبود طيف مورد استفاده توسط اين وسايل به واسطه توسعه اين فناوري، چالش اصليدرIoTاست. فناوري راديو شناختي به عنوان عنصر اصلي براي غلبه بر مشكل كمبود طيف در شبكه هاي حسگر بيسيم شناخته مي شود. شبكه هاي حسگر راديو شناختي به عنوان راه حلي براي افزايش كارايي در استفاده از اين طيف فركانسي بدون مجوز در نظر گرفته شده است.از اين رو، تحليلونمونه سازيسياست هاي دستيابي پويا به طيف در شبكه هاي حسگر راديو شناختي مهم جلوه مي كند. اما در اين نوع از شبكه هاپروتكل لايه انتقال به واسطه عدم تمايز بين پديده گم شدن بسته به دليل ازدحامدر مقابل گم شدن بسته به واسطه مسدود شدن ارسال داده كاربران ثانويه، كاهش شديدي را در نرخ گذردهي تجربه مي كند.در اين مقاله، دو رويداد مهم كه باعث مسدود شدن ارسال داده توسط كاربران ثانويه مي گردد، مورد بررسي قرار مي گيرد. به علاوه،براي اولين بار، يك ال ماركوف براي الگو نمودن رفتاركاربران اوليه وثانويه در استفاده از طيف ارائه مي گردد كه از آن براي تخمين نرخ گذردهي استفاده مي گردد. روش تحليلي جديد توسطNS2 شبيه سازي مي گردد. نتايج شبيه سازي دقت روش تحليلي پيشنهادي در اندازه گيري نرخ گذردهي را تاييد خواهند كرد. در نهايت، نتايج شبيه سازي نشان خواهند داد كه روش پيشنهاديبه ميزان 20% نرخ گذر دهي را در مقايسه با پروتكل هاي كلاسيك موجود مانند TFRC وTFRCCRافزايش مي دهد.