ﺗﻮﺳﻌﻪ درون زاي ﺻﻨﻌﺘﯽ در اﯾﺮان و ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﻣﻨﺘﺨﺐ

اين مقاله با هدف پاسخ به اين كاستي‌ها و شناسايي عوامل و نيروهاي محرك توسعه درون‌زاي صنعتي در پي تدوين الگوي توسعه ‌درون‌زاي صنعتي كشورهاي منتخب‌ و ايران است. در اين راستا از روش اقتصادسنجي پانل ديتا- در چند مقطع زماني براي 88 كشور منتخب از روش تلفيقي استفاده مي‌شود. نتايج نشان داد بر اساس مقادير شاخص‌هاي تخمين، ساختار كلي مدل مناسب است و مجموعه عوامل جغرافياي اقتصادي (از جمله صرفه‌هاي مقياس و شهرنشيني)؛ صنعتي تجاري (زيرساخت‌ها و ساختار بازار/ صنعتي داخلي ‌و خارجي)؛ عوامل درون‌زاي نهادي، كارآفريني و نوآوري و موهبت منابع و تناسب بازار سهم مهمي از توسعه درون‌زا و تراكم جغرافيايي صنعتي 88 كشور منتخب و ايران را تبيين مي‌كنند. بر اساس نتايج، پيشنهاد مي‌شود برنامه‌ريزان و سياست‌گذاران، به كارگيري ظرفيت ‌و توانايي صنايع براي تطبيق مثبت با شرايط را مدنظر قرار دهند.

This paper attempts to conceptualize and examine regional endogenous development model for World’s regions and Iran. The work presented here contributes to the design of Manufacturing Industries endogenous development model (MIEDM) which is tested in the World by assessing the domestic forces and drivers of development based in World Selected Countries. The paper introduces a conceptual model for the study and then develops and tests the model with data for the primary Countries of the World. Large and positive correlation is found between measures of latent and explanatory independent and dependent variables in the regional endogenous model. Specifically it is found that such endogenous factors as Institution, human Capital, Entrepreneurship, Leadership, Innovation and Resource Endowment are critical driving force for achieving increased regional productivity and thus tailoring of polices to support regional endogenous development. Based on the results, it is suggested that planners and policy makers consider the capacity and ability of industries to adapt positively to the situation.