چشم انداز پساكرونا و زندگي دوباره پايدار براي كارخانه قند و شكر كهريزك

اهداف: مهمترين هدف از پژوهش، معرفي قابليت ها، ظرفيت ها و جايگاه ويژه آثار ميراث معماري معاصر و صنعتي ايران، در معماري و شهرسازي در دوران پساكروناست. ادبيات موضوع نشان مي دهد كه احياي زندگي دوباره پايدار، براي اين ساختمان ها، بخشي از تلاش براي حفظ اين بناها در مقياس فرهنگي، و انتقال آن به نسل هاي آينده است. روش ها: تحليل مهمترين تحولات دوره كرونا و همچنين نيازهاي پساكرونا، نوعي چارچوب مفهومي ژرفانگر، بر اساس روش تحقيق توصيفي و تحليلي را ايجاد مي نمايد. مدل مفهومي پژوهش بر اساس نظريه معماري سرآمد و استاندارد اجرايي ساختمان سالم طراحي شده است. راهبرد اصلي پژوهش، تبديل عوامل ضعف به عوامل قدرت، و تبديل تهديدها به فرصت هاي موثر، با رويكرد آينده پژوهانه است. كارخانه قند كهريزك به عنوان نمونه اي از ميراث مشترك ايران و بلژيك، به عنوان نمونه مطالعاتي انتخاب شده است. يافته ها: تحليل بايسته هاي طراحي هماهنگ با نيازهاي دوران پساكرونا، براساس هفت مفهوم استاندارد در تحليل و طراحي ساختمان سالم مانند 1 هوا، 2 آب، 3 نور، 4 ذهن، 5 آسايش، 6 تناسب اندام و 7 تغذيه؛ نشان مي دهد كه كارخانه قند كهريزك از پتانسيل هاي بالايي براي تبديل شدن به الگوي معاصرسازي، متناسب با اولويت هاي معماري و شهرسازي در دوران پساپاندمي برخوردار است. نتيجه گيري: مفهوم سلامت در بازكاربست سبز همساز، مفهومي كليدي است و با عنايت به آن، پروژه هاي معاصرسازي آثار ميراث معماري معاصر و صنعتي مي توانند به ظرفيت هايي رقابت پذير، در راستاي اهداف توسعه پايدار، دست يابند.