مطالعه رابطه بين فناوري­هاي اطّلاعاتي و ارتباطي و مصرف­گرايي (مورد مطالعه: كاركنان دانشگاه علوم پزشكي اراك)

امروزه همگام با رشد و تحول در فناوري­هاي اطّلاعاتي وارتباطي، مصرف­گرايي به‌عنوان سبك و سياق خاصي از زندگي معرفي شده و به مراتب مصرف كالاهاي خاص و غير ضروري در جامعه ترويج مي­شود كه اين امر، نهايتاً منجر به سير صعودي رفتارهاي مصرفي و گسترش فرهنگ مصرف‌گرايي مي­گردد. در اين راستا، هدف از انجام پژوهش حاضر نيز بررسي رابطه بين فناوري‌هاي اطّلاعاتي و ارتباطي ومصرف‌گرايي بوده است. در اين پژوهش، از تئوري­هاي زيمل، بورديو، وبلن و گيدنز به‌عنوان چارچوب نظري بهره گرفته شده است. روش مطالعه براي جمع‌آوري داده‌ها پيمايشي مي­باشد. جامعه آماري مشتمل بر كليه كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهرستان اراك به تعداد 450 نفر بوده است كه به شيوه‌ي تمام شماري تمامي افراد جامعه مدّ نظر با استفاده از پرسشنامه‌ي محقق ساخته مورد پرسش و سنجش قرار گرفته‌اند. ضريب پايايي به‌دست آمده براي تمامي متغيرها، بالاتر از 7/0 بوده و به‌لحاظ آماري مورد تأييد مي­باشد. مطابق يافته­هاي توصيفي، ميانگين حاصل براي متغير ميزان استفاده از فناوري اطلاعاتي و ارتباطي برابر با 16/40 و براي متغير مصرف­گرايي 32/50 برآورده شده است. نتايج آزمون همبستگي نشان داد كه رابطه خطي بين متغيرهاي فناوري‌هاي اطّلاعاتي و ارتباطي با مصرف‌گرايي با سطح معناداري كوچكتر از 05/0 و با اطمينان 99 درصد از نظر آماري معنادار بوده است. همچنين، نتايج حاصل از تجزيه و تحليل رگرسيوني حاكي از آن است كه متغيرهاي ميزان استفاده از اينترنت (با ضريب بتاي 158/0)، ميزان استفاده از تلفن همراه (با ضريب بتاي 390/0)، ميزان استفاده از شبكه­هاي تلويزيوني (با ضريب بتاي 298/0) و سن (با ضريب بتاي 130/)، به‌ترتيب بيشترين تأثير را بر متغير وابسته داشته­اند. متغيرهاي ميزان استفاده از اينترنت، ميزان استفاده از تلفن همراه، ميزان استفاده از شبكه­هاي تلويزيوني و سن، توانسته‌اند 22 درصد از تغييرات مصرف‌گرايي را تبيين نمايند.