توليد دوكوزاهگزانوئيك‌اسيد توسط سويه‌ بومي آئورانتيوكيتريوم در تخمير خوراك‌دهي‌شده

مقدمه: دوكوزاهگزانوئيك‌اسيد، اسيدچرب غيراشباع با چندين پيوند دوگانه است كه نقش مهمي در جلوگيري از بيماري‌هاي قلبي و عروقي دارد. آغازيان ترائوستوكيتريد خصوصاً سويه‌هاي آئورانتيوكيتريوم يكي از توليدكننده‌هاي اصلي اين اسيدچرب امگا 3 هستند. افزايش بيومس، روغن و محتويات دوكوزاهگزانوئيك‌اسيد در سويه‌ آئورانتيوكيتريوم ازطريق خوراك‌دهي گلوكز يا گليسرول در سيستم تخميري 3 ليتري از اهداف اصلي تحقيق است. مواد و روش‏‏ها: سويه‌ بومي آئورانتيوكيتريوم qe4 (KR091914.1) براي توليد دوكوزاهگزانوئيك استفاده شد. گليسرول و گلوكز به‌عنوان منبع كربن در محيط كشت استفاده شدند. رشد سلولي، توليد روغن و دوكوزاهگزانوئيك‌اسيد در سويه‌ آئورانتيوكيتريوم در شرايط كشت خوراك‌دهي‌شده در فرمانتور 3 ليتري مطالعه شدند. نتايج: نتايج نشان دادند نسبت كربن به نيتروژن برابر با 1.5 و محيط كشت شامل 30 گرم بر ليتر گليسرول، 10 گرم بر ليتر پپتون و 10 گرم بر ليتر عصاره‌ مخمر، سويه‌ بومي آئورانتيوكيتريوم به‌ترتيب 30.2، 8.8 و 1.7 گرم بر ليتر بيومس، روغن و دوكوزاهگزانوئيك‌اسيد توليد كرده است. همچنين، اين سويه در نسبت كربن به نيتروژن برابر با 2 و محيط كشت شامل 40 گرم بر ليتر گلوكز، 20 گرم بر ليتر سديم گلوتامات و 6 گرم بر ليتر عصاره‌ مخمر به‌ترتيب 27.6، 12.5 و 1.45 گرم بر ليتر بيومس، روغن و دوكوزاهگزانوئيك‌اسيد توليد كرده است. ميزان اكسيژن محلول كمتر از 3 درصد اشباع براي توليد دوكوزاهگزانوئيك‌اسيد مناسب بود. بحث و نتيجه‏گيري: در طول فرايند تخمير، ميزان اكسيژن محلول و نسبت كربن به نيتروژن، فاكتورهاي حياتي‌اند كه بر توليد دوكوزاهگزانوئيك‌اسيد تأثير مي‌گذارند. اين نتايج نشان دادند سويه‌ بومي آئورانتيوكيتريوم در حضور گليسرول نسبت به گلوكز، كارآيي بهتري در توليد دوكوزاهگزانوئيك‌اسيد دارد.