اثربخشي و عوارض يك ساله داروي فينگوليمود در بيماران مالتيپل اسكلروزيس

سابقه و هدف: از بين داروهاي تعديل‌كننده سير بيماري، فينگوليمود اولين دارو با روش مصرف خوراكي براي بيماري مالتيپل‌اسكلروزيس (MS) است. اين پژوهش به بررسي اثربخشي و عوارض جانبي يك ساله فينگوليمود مي‌پردازد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه نيمه تجربي 26 بيمار مبتلا به MS مراجعه‌كننده به بيمارستان امام رضا (ع) كرمانشاه، به مدت يك سال (1398-1397) تحت درمان با فينگوليمود بودند و قبل و بعد از درمان از نظر شدت ناتواني (نمره EDSS) و فراواني ضايعات فعال درMRI و همچنين از نظر بروز عوارض مرتبط با دارو بررسي شدند. داده‌ها با نرم افزار آماري 25 SPSS آناليز شد. يافته‌ها: بازه سني نمونه‌ها 17 تا 44 سال با ميانگين 6/9 ±34/23سال بود. 20 نفر (76/9 درصد) زن و 6 نفر (23/1 درصد) مرد بودند. طول مدت بيماري به طور متوسط 4/7 ±7/63سال بود. 23 مورد (88/5 درصد) از نوع RRMS (عود كننده فروكش‌كننده) و 3 مورد (11/5درصد) از نوعPRMS (پيشرونده عودكننده) بودند. نمره EDSS در پايان مطالعه (2/0±2/29) نسبت به شروع مطالعه (1/9 ±3/12) به طور قابل توجهي كاهش يافت (0/001=P). درصد فراواني موارد داراي ضايعات فعال در MRI بعد از درمان (40/0 درصد) نسبت به قبل از درمان (63/6 درصد) كاهش يافت اما از نظر آماري معني‌دار نبود (0/05 P). هيچ‌گونه عارضه فوري گزارش نشد؛ اما عوارض تأخيري در 27 درصد بيماران RRMS شامل ريزش مو 1 مورد، افزايش آنزيم‌هاي كبدي 3 مورد، عوارض قلبي 2 مورد و افسردگي 1 مورد رخ داد. بيماران PRMS عوارض تأخيري نداشتند. استنتاج: فينگوليمود در بيماران RRMS و PRMS اثربخشي مناسبي با عوارض جانبي قابل تحمل دارد.