بررسي نقش تعديلي مالكيت خانوادگي بر رابطه بين مسئوليت‌پذيري اجتماعي و اجتناب مالياتي: آزمون نظريه ثروت اجتماعي- عاطفي و نمايندگي

شركت‌هاي خانوادگي به خاطر حفظ ثروت اجتماعي-عاطفي خود در فعاليت‌هاي مسئوليت اجتماعي شركتي مشاركت مي‌نمايند. با اين وجود، آنها به خاطر منافع اقتصادي و تعارض نمايندگي بالا بين سهامداران جزء و عمده به انجام فعاليت‌هاي اجتناب مالياتي نيز تمايل دارند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسي نقش تعديلي مالكيت خانوادگي به عنوان يكي از ساختارهاي مالكيت، بر رابطه بين مسئوليت‌پذيري اجتماعي و اجتناب مالياتي شركت‌ها مي‌باشد. فرضيه‌هاي پژوهش توسط نمونه‌اي متشكل از 126 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1393 تا 1397 مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج پژوهش با توجه به نظريه ذينفعان نشان مي‌دهد كه بين مسئوليت‌پذيري اجتماعي و اجتناب مالياتي رابطه منفي معنادار وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد كه مالكيت خانوادگي، مطابق با نظريه ثروت اجتماعي عاطفي و همسويي منافع بين مديران و مالكان و مسائل نمايندگي كمتر در آن، رابطه منفي بين مسئوليت‌پذيري اجتماعي و اجتناب مالياتي شركت‌ها را تعديل (تشديد) مي‌كند. نتايج آزمون تحليل حساسيت نيز نشان داد كه استفاده از معيار جايگزين براي سنجش اجتناب مالياتي نيز تاثيري بر نتايج اصلي پژوهش ندارد و نتايج پژوهش از استحكام برخوردار است. پژوهش حاضر ضمن پاسخگويي به سوال‌هاي پژوهش، درصدد درك نقش تعهد اجتماعي در زمينه روش‌هاي صرفه‌جويي مالياتي و همچنين بررسي نقش تعديلي مالكيت خانوادگي در اين زمينه است و نشان خواهد داد مالكيت خانوادگي چه تاثيري بر رفتار اقتصادي و اخلاقي شركت‌ها مي‌گذارد؛ كه اين موضوع به عنوان يك دستاورد علمي مي‌تواند اطلاعات سودمندي را در اختيار استفاده‌كنندگان اطلاعات حسابداري قرار دهد.