پيشنهادهاي سياستي به منظور افزايش سرانه مصرف شير و لبنيات در كشور بر پايه مرور دامنه

طي دهه اخير مصرف لبنيات در خانوارهاي ايراني روند كاهشي داشته است و به حدود 164 گرم در روز رسيده است كه با پيشنهادات سبد غذايي مطلوب براي جامعه ايراني مبني بر مصرف روزانه 250 گرم لبنيات فاصله بسيار زيادي دارد. طيفي از عوامل مختلف از جمله فراهم بودن مواد غذايي، دسترسي به مواد غذايي و انتخاب هاي غذايي بر مصرف شير و لبنيات تاثيرگذارند و اين عوامل به نوبه خود از سياست هاي اتخاذ شده در بخش‌هاي توليد، فراوري، عرضه و مصرف لبنيات تاثير مي‌پذيرند. در اين مطالعه كه به روش جست و جوي دامنه انجام پذيرفته است، سياست هاي توليد، فراوري و عرضه و مصرف شير و لبنيات با استفاده از كليد واژه هاي مناسب مورد جستجو قرار گرفت. سياست‌هاي جانب توليدكننده در پنج دسته‌ي سياست‌ها و ابزارهاي مديريتِ ريسك شامل ابزارهاي سياستي حمايتي غير قيمتي و قيمتي، كاهش هزينه‌ي سرمايه و نهاده، حمايت از قيمت بازار داخلي، پرداخت‌هاي مستقيم به كشاورزان و بهبود محيط كسب و كار براي كشـاورزي طبقه‌بندي گرديد. همچنين سياست‌هاي جانب مصرف كننده نيز در پنج دسته سياست‌هاي تاثيرگذار بر قيمت، برنامه‌هاي كمك غذايي، تهيه و ارائه غذا، برنامه هاي ترويجي مصرف غذا و برچسب ‌گذاري غذايي طبقه بندي شد و اثربخشي هر يك از سياست ها بر اساس مطالعات موجود مورد بررسي قرار گرفت. سپس با توجه به مشكلات شناسايي شده و اثر بخشي سياست‌هاي مختلف و يافته‌هاي مطالعات، مجموعه سياست‌هاي تاثيرگذار بر بهبود سرانه‌ مصرف شير و لبنيات در ايران پيشنهاد گرديد.