رهيافت اجتماع محوري پليس در پيشگيري از جرائم در پهنه استان مازندران

هدف و زمينه: يكي از چالش هاي اصلي در بحث ورود مجرم به نظام عدالت كيفري، دريافت پاسخ هاي كيفري به صورت رسمي و دولتي در قالب كيفر هاي سخت و خشن است. توالي فاسد اينگونه پاسخ ها اقتدارگرايي نظام قضايي، امنيتي شدن سياست جنايي، حذف پاسخ هاي جامعوي و برچسب زني به شهروندان است. براي پيشگيري از اين توالي فاسد و توجه بيشتر به رويكردهاي پيشگيرانه حضور و بروز پليس اجتماع محور با رويكردها و رهيافت هاي جامعوي ترميمي مبتني بر صلح و سازش ضروري به نظر مي رسد. نوشتار حاضر به بررسي و نقش برنامه هاي پليس اجتماع محور استان مازندران در پيشگيري از جرائم مي پردازد. روش تحقيق: اطلاعات مورد نياز به دو صورت تلفيقي از طريق دو روش كتابخانه اي و ميداني (تهيه پرسشنامه محقق ساخته بر اساس طيف ليكرت و تكميل آن بين نمونه آماري 350 نفر تصادفي ساده از پليس، قضات، اساتيد دانشگاه، مسئولين و آحاد مردم در پهنه استان مازندران) جمع آوري گرديد و تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون تي تك نمونه اي و دو جمله اي انجام گرفته است. يافته ها و نتيجه گيري: رهيافت اجتماع محوري در پليس استان مازندران با اجراي طرح هايي اعم از طرح مكنا، طرح شوراي معتمد پليس، تعبيه واحد هاي مشاوره و مددكاري و طرح هاي چهارگانه ارتقاء امنيت اجتماعي (رعد، فاتح، نصرت و ظفر) با زيربناي جرم شناسي و مبتني بر نظرياتي همچون عدالت ترميمي، برچسب زني و نظريه حداقلي حقوق كيفري ضمن حصول سازش 75 درصدي پرونده هاي ارجاعي، باعث توقف و كاهش جرائم مطمح نظر محله ها و ارتقاء احساس امنيت اجتماعي گرديده است بنابراين پليس مازندران رهيافت اجتماع محوري را بر پايه سياست جنايي مشاركتي در جرائم كم اهميت و خرد با اجراي برنامه ها و طرح‌هاي متمركز و غير متمركز با موفقيت به ظهور رسانده است.