كليدواژه :
كنه‌كش گياهي , كنه آفت , گوجه‌فرنگي , كنترل
چكيده فارسي :
كنه حنايي از سبزينه سطح زيرين برگ و ساقه گوجه‌فرنگي تغذيه و علائم خسارت آن باعث حنايي و خشك شدن برگ و نارس ماندن ميوه مي‌شود. براي كنترل اين كنه از غلظت 1، 2 و 3 در هزار سموم گياهي به‌ترتيب جي سي مايت، بايومايت و فرمولاسيون چريش ايراني و 25% غلظت كمتر آن‌ها در مقايسه با تاثير غلظت 0/5 در هزار كنه‌كش‌هاي بيفنازيت، سايفلومتوفن، اسپيرودايكلوفن، اسپيروميسفن، 75/0 در هزار ميل بمكتين، در طرح كاملاً تصادفي گلخانه و بلوك‌هاي كامل تصادفي مزرعه با سه تكرار و از آب‌پاشي در تيمار شاهد استفاده شد. تلفات كنه از سم‌پاشي تيمارها با جمع‌آوري تصادفي 30 نمونه برگ در فواصل يك روز قبل و 3، 7 و 15 روز بعد و شمارش جمعيت زنده كنه درسطح زيرين برگ‌ها انجام و داده‌هاي گلخانه و مزرعه به‌ترتيب با فرمول آبوت و هندرسون–تيلتون به درصد تلفات تبديل و تجزيه آماري شدند. تلفات كنه تا 15 روز بعد بيش از 94/70% در گلخانه و جزء نوبت 3 روز تفاوتي بين تيمارها (p>0.05) مشاهده نشد و در مزرعه بيش از 89% (p<0.05) متفاوت بود. بيشترين تلفات كنه براي غلظت كم جي سي مايت (39/92%) ، دو غلظت بايومايت (93/23 و 97/22%)، چريش (97/11 و 95/15%) و كمترين براي اسپيرودايكلوفن (80/98%) در مزرعه مشاهده شد. آفتكش‌هاي با منشاء گياهي مورد مطالعه در اين تحقيق، روي فعاليت دشمنان طبيعي بازدارنده نبود و در تناوب كاربرد با سايرآفتكش‌ها در كنترل كنه حنايي و توليد گوجه‌فرنگي سالم مزرعه و گلخانه مي‌توان استفاده كرد.
چكيده لاتين :
Feeding Aculops lycopersici (tomato russet mite) on tomato leaves and stems change color to fawn color, plant
dryness and fruits nars of infested plants. An investigation carried out with three botanical pesticides, i.e. GC–
mite (1ml/l), Biomite (2 ml/l), Neem 1.8 EC (3ml/l) and 25% lower than – recommended doses in compared
with 0.5ml/l dose of Bifenazate 24% SC, Cyflumetofen 20% SC, Spirodiclofen 24% SC, Spiromesifen 24% SC,
0.75 ml/l of Milbemectin 1% EC on tomato under field and greenhouse conditions in Tehran and Varamin,
respectively. A completely randomized design and randomized complete block design used in greenhouse and
the field with three replications. Water sprayed in control treatment. Effects of each treatment determined by
random 30 tomato leaves collected at one day before and 3, 7 and 15 days after treatments. Active mite stages on
lower surface of tomato leaf counted and collected data by Abbott and Henderson–tilton formulas in greenhouse
and field converted to mortality percentage, respectively. Mean mite mortality percentage analysis showed a
significant (p<0.05) for 3rd day interval only under greenhouse and minimum 94.70 % control received among
treatments at 15th day of sampling. While least of mean of mite control among treatments after 15 days under
field condition recorded 89%. Mite mortality percentage found significant (p<0.05) between 3rd and 15th days
sampling time among treatments under field conditions. Higher effects of botanical recorded 92.39% for 0.75
ml/l GC–mite, Biomite (93.23, 97.22%), Neem (97.11, 95.15%) doses, respectively. Least of mite pest
controlled recorded 80.98% by spirodiclofen among synthetic acaricidal under field conditions. This finding
suggested that through application of botanical pesticides in rotation with other pesticides, tomato production
and natural enemies almost remained safe under field conditions.
