معاصر سازي ژنوم معماري ايراني با استفاده از الگوريتم هاي تركيبي، مورد مطالعاتي: مسكن معاصر شهر سمنان

Contemporizing the Genome of Iran’s Architecture Using Hybrid Algorithm; Case Study: Semnan’s Contemporary Houses

امروزه بيش از هر زمان ديگر، ضرورت تداوم و پيوند با معماري ارزشمند و تاريخي ايران زمين احساس مي شود. مساله اصلي آن است كه از يك سو لازم است معماري معاصر ايران برگرفته از الگوهاي كهن و بومي باشد (چالش اصالت)، و از سوي ديگر، يك اثر معماري لازم است فرزندِ زمان خود باشد (چالش نوآوري). چارچوب مفهومي پژوهش بر اساس «نظريه سرآمد» بنا نهاده شده، و در نتيجه در تعاملِ «جِنُتايپ» معماري اصيل ايراني و «فينوتايپ» معماري روزآمد، به ترسيم معماري آينده مي پردازد. هدف اصلي پژوهش، بازشناسي ژنوم معماري نهفته در پلان مسكن بومي شهر سمنان به عنوان بخشي ارزشمند از آثار برگزيده معماري ايراني است. بر اساس روش شناسي پژوهش، شهر سمنان به عنوان نمونه مورد مطالعه، و مسكن معاصر آن در دوران قاجار و پهلوي به عنوان «جامعه آماري» انتخاب شده است. براي «نمونه آماري»، پنج خانه با روش گلوله برفي و مشورت صاحبنظران انتخاب شدند. يافته هاي مقاله نشان دهنده آن است كه نظمي پنهان و يك «الگوي غالب» در نمونه هاي مسكن سمنان، نظمي كه با اتكا به هندسه مبتني بر «گراف جامع توجيه پلان» در قالب فرآيند «اشتراك يابي» بين گراف ها، قابل توصيف است. آناليز روابط فضايي در پلان هاي خانه هاي سنتي سمنان در دوره معاصر، گرافي پيچيده و متعالي از روابط فضايي را نشان مي دهد. عناصر معماري تعاملي چشمگير از زيبايي طراحانه، تعامل فضاهاي پر و خالي، بالاترين فناوري روز، مصرف هوشمندانه انرژي و توجه به نيازهاي معنوي و روحي انسان را به خوبي به نمايش مي گذارد. نتايج پژوهش همچنين بيان كننده آن است كه استفاده از گراف هاي جامع و الگوريتم هاي تركيبي، از كارايي لازم براي معرفي جِنُتايپ معماري برخوردارند. معماران و طراحان مي توانند بر اساس جِنُتايپ استخراج شده، يك معماري روزآمد، متناسب با فينوتايپ زمان خود، براي كاربران امروز و آينده بيافرينند.

Nowadays, the necessity for continuing and binding with Iran’s historical and valuable architecture is felt more than ever before. The main issue is that it is necessary, on the one hand, for Iran’s contemporary architecture to be originated from the ancient and vernacular patterns (the challenge of originality) and, on the other hand, an architectural work is required to be the child of its own time (the innovation challenge). The conceptual framework of this study has been laid on the foundation of the “theory of paramount architecture” hence it deals with the delineation of the future architecture by helping the original Iranian architecture’s genotype interact with the paramount architecture’s phenotype. The study primarily aims at recognizing the architectural genome latent in the plan of the vernacular houses in Semnan as a valuable part of the eclectic Iranian architectural works. Based on the study’s methodology, Semnan, as the case study, and its contemporary houses from Qajar and Pahlavi Era have been selected as the study population. As for the study’s sample volume, five houses have been chosen using snowball method and consultation with the experts. The article’s findings indicated that there is a hidden order and a dominant pattern well-observable in the sampled houses from Semnan; an order that can be described through relying on a geometry which is based on the comprehensive justification graph of plan within the format of finding the “intersection area” of the graphs. The analysis of the spatial relations in the plans of Semnan’s traditional houses during the contemporary era showcases a complex and sublime graph of the spatial relations. The architectural elements well-exhibit a considerable interaction between the designed beauties, the interaction between the filled and the empty spaces and between the latest technological applications, smart energy uses and attentions paid to the humans’ spiritual and psychological needs. The study results are also indicative of the idea that the comprehensive graphs and hybrid algorithms possess the required efficiency for introducing the architectural genotype. The architects and the designers can create an eminent architecture in proportion to the time’s phenotype for the today’s and future users based on the extracted genotype.