مقايسه اثر اصلاح ديواره اي با گليسيديل متاكريلات و انيدريدمالئيك بر خواص فيزيكي، مكانيكي و زيستي چوب پليمر استايرن

اصلاح چوب با اصلاح‌كننده‌هاي ديواره‌اي مانند اپوكسيدها و انيدريدها مي‌تواند به تغيير خواص كاربردي چوب منتهي ‌شود. اين احتمال وجود دارد كه تغيير شرايط واكنش در اصلاح با تركيبات شيميايي داراي واكنش‌پذيري متفاوت، اثر مطلوب‌تري بر خواص چوب داشته-باشد. اين پژوهش با هدف بررسي اثر اصلاح ديواره‌اي با گليسيديل‌متاكريلات و انيدريدمالئيك بر خواص كاربردي چوب‌پليمر صنوبر-استايرن انجام شد. نمونه‌هاي آزموني به 10 گروه شاهد، اشباع با مونومر استايرن، و اصلاح تلفيقي ديواره‌اي (گليسيديل‌متاكريلات يا انيدريدمالئيك) در 4 غلظت 10، 20، 30 و 40 درصد/ اشباع با مونومر استايرن تفكيك شدند. اصلاح‌ ديواره‌اي با افزايش معني‌دار ‌وزن و نرخ تبديل مونومر به پليمر، موجب بهبود آب‌گريزي و ثبات ابعاد نمونه‌هاي چوب‌پليمر گرديد كه براي گليسيديل‌متاكريلات بيش از -انيدريدمالئيك بود. با افزايش غلظت گليسيديل‌متاكريلات از 30 به 40 درصد و حجيم‌شدگي ديواره‌سلولي، احتمالاً ترك‌هايي در ديواره ايجاد ‌شد كه به افزايش جذب آب و تغييرات ابعاد انجاميد. وجود مونومر در كنار اصلاح ديواره‌اي با كاهش قطبيت چوب، توزيع مناسب مونومر در ساختار چوب، و بهبود اتصال پليمر و چوب، سبب افزايش خواص مكانيكي فرآورده چوب‌پليمر شد كه در نمونه‌هاي اصلاح شده با گليسيديل‌متاكريلات/استايرن، بيشترين بهبود را نشان داد. اصلاح ديواره با انيدريدمالئيك و گليسيديل‌متاكريلات از طريق كاهش گروه‌هاي هيدروكسيل، تغيير ساختار هلوسلولز، و حضور پليمر به‌عنوان يك مانع فيزيكي سخت در چوب، از توسعه ميسيليوم‌هاي قارچ جلوگيري نمود. اثر گليسيديل‌متاكريلات تا غلظت 20 درصد در تلفيق با مونومر بر بهبود مقاومت زيستي محسوس‌تر بود و با افزايش غلظت به 40 درصد، اختلاف آماري معني‌داري با انيدريدمالئيك مشاهده‌نشد. بهبود خواص مكانيكي نمونه‌هاي اصلاح شده را مي‌توان به تشكيل پليمرها با كارايي عالي و اثر خوب كمپلكس پليمر با ديواره‌هاي سلولي نسبت داد. اثر گليسيديل‌متاكريلات تا غلظت 20 درصد در اغلب خواص محسوس‌تر از انيدريدمالئيك بود، ولي با افزايش غلظت و احتمالاً ظهور ترك‌هايي در ديواره سلولي، كارآمدي اصلاح انيدريدمالئيك بيشتر از گليسيديل‌متاكريلات شد.