شواهدي بر برهاني بودن حكمت عملي از نظر فارابي و ابن سينا

Evidence for the proof of practical philosophy according to Farabi and Ibn Sina

اعمال ارادي انسان، موضوع حكمت عملي هستند كه قسمي از موجودات حقيقي و واقعي به شمار مي‌روند. اعمال ارادي به عنوان موجوداتي حقيقي، انسان را به كمال واقعي مي‌رسانند. براي شناخت اين اعمال بايد از روشي استفاده شود كه كاشف از واقعيت باشد و آنها را همان گونه كه در خارج محقق مي‌شوند به انسان بشناساند. برهان تنها روشي است كه علم حصولي از واقعيات را همان گونه كه هستند در اختيار انسان قرار مي‌دهد. از سوي ديگر، اگر علم حصولي كه منشأ اعمال ارادي انسان است حقيقي و مطابق با واقع باشد و به اصطلاح برهاني باشد، همان گونه كه در ذهن است امكان تحقق در خارج را خواهد داشت و بعد از تحقق در خارج آثار واقعي و حقيقي مورد انتظار را از خود بروز خواهد داد. بنابر اين در حكمت عملي و هر علمي كه مربوط به اعمال ارادي انسان است، بايد از روش برهاني بهره جست. براي تأييد اين مطلب مي‌توان درآثار فارابي و ابن سينا شواهد زيادي يافت كه در آنها به برهاني بودن حكمت عملي اشاره شده است. با تأييد برهاني بودن حكمت عملي، پژوهش‌ها پيرامون افعال ارادي انسان (علوم انساني رايج) را مي‌توان به بهره گيري از روش برهاني سوق داد و انتظار داشت تا محققان به نتايج واقعي و نفس الامري در اين حوزه دست يابند.

Man's voluntary actions are the subject of practical philosophy, which is considered to be a part of real beings. Voluntary actions, as real beings, bring man to true perfection. In order to know these actions, a method must be used that reveals the reality and introduces them to human beings as they are realized abroad. Argument is the only way to provide man with the knowledge of the facts as they are. On the other hand, if the acquired knowledge which is the source of man's voluntary actions is real and in accordance with reality and is so-called proof, it will have the possibility of realization outside as it is in the mind, and after the realization outside the real and expected real effects Will update itself. Therefore, in practical philosophy and any science that is related to human voluntary actions, the method of argument must be used. To confirm this, one can find a lot of evidence in the works of Farabi and Ibn Sina, in which the argumentative nature of practical philosophy is mentioned. By confirming the argumentative nature of practical wisdom, research on human voluntary actions (common humanities) can lead to the use of argumentative method and expect researchers to achieve real results and the essence of the matter in this area