تأثير وابستگي به منابع طبيعي بر شدت انرژي كشورها

The Effect of Natural Resource Dependence on Energy Intensity

تاثير وابستگي به منابع طبيعي بر شدت انرژيِ 75 كشور در بازه زماني 1993 تا 2015 در سطح هم‌افزون بررسي شده است. وابستگي به منابع طبيعي با چهار شاخص نسبت صادرات سوخت به توليد ناخالص داخلي و به كل صادرات، نسبت رانت حاصل از مواد معدني به توليد ناخالص داخلي، و نسبت رانت حاصل از منابع طبيعي به توليد ناخالص داخلي اندازه‌گيري شده است. تاثير هر يك از اين چهار شاخص بر شدت انرژي با استفاده از تخمين گر آرلانو-باند تخمين زده شده است. نتايج به‌دست آمده، اثر فزاينده وابستگي به منابع زيرزميني (منابع طبيعي بدون احتساب منابع جنگلي) را بر شدت انرژي نشان مي‌دهد. تاثير اشاره‌شده با اضافه كردن وابستگي به رانت حاصل از منابع جنگلي منفي مي‌شود. تاثيرات اشاره شده نسبت به تغيير در متغيرهاي كنترلي شرايط آب و هوايي و شاخص‌هاي قيمت انرژي عمدتاً استوار است.

This study investigates the effect of natural resource dependence on energy intensity of 75 countries between 1993 through 2015 in the aggregate level. Natural resource dependence is measured using four different proxies; the ratio of fuel export to GDP and total export, the ratio of mineral resource rent to GDP, and the ratio of natural resource rent to GDP. The effects of these proxies on energy intensity of countries are estimated using Arellano-Bond estimator. The results show a positive effect of subsoil resource dependence on energy intensity of countries. However, this effect is reversed once the forest resource rents are added to the measure of resource dependence. These effects are robust with respect to changes in weather and energy price proxies.