عنوان مقاله :
تحليل انتقادي و تطبيقي روش خوارزمي و جامي در شرح ني نامه مولوي
عنوان به زبان ديگر :
Critical and Comparative Analysis of Kharazmi and Jami Methods in the Descriptions of Ney Name
پديد آورندگان :
صديقي تركمپور، كبري دانشگاه كاشان، كاشان، ايران , روحاني، رضا دانشگاه كاشان، كاشان، ايران , قراملكي، احد فرامرز دانشگاه كاشان، كاشان، ايران
كليدواژه :
روش شناسي شروح , جواهرالاسرار خوارزمي , رساله نائيه جامي , شروح ني نامه , مولوي
چكيده فارسي :
جامي (وفات: 898 هـ . ق) و خوارزمي (وفات: 233 هـ . ق) از شاعران و عارفان بزرگ قرن نهم هجري، با تأليفات ارزنده‌اي در زبان و ادبيّات فارسي در زمرۀ نخستين شارحان مثنوي مولوي محسوب مي‌شوند. شروح خوارزمي و جامي از زمان تأليف تا امروز، مورد توجّه بسياري از مولويپژوهان و شارحان مثنوي معنوي قرار گرفته است. آثاري دربارۀ احوال، آثار و زندگي اين شارحان تأليف و تدوين شده است، اما اثري كه به بررسي و تبيين روش و رويكرد اين شارحان در شرح نينامه (هيجده بيت آغازين مثنوي) بپردازد تا كنون به نگارش در نيامده است. مسأله اين پژوهش شناختي تحليلي از مواضع اختلاف و اشتراك روش شرح‌هاي خوارزمي و جامي بر ني‌نامة مولوي است. هر دو شارح روشي تلفيقي را در شرح نينامه به كار برده و بر تلقي هرمنوتيكي از تفسير استوار بودهاند و به جاي كشف مراد مولوي در نينامه، به كشف و استخراج تفسير عرفاني غيرمدلّل مباحثي در نينامه پرداخته‌اند كه متن ظرفيّت آن را دارد. آنها با اين روش، طبعاً، فهم و درك نينامه مثنوي مولوي را براي خواننده و مخاطب بويژه مخاطب عام دشوار كرده‌اند.
چكيده لاتين :
Kharazmi and Jami are great poets and mystics of the ninth century AH. They are also among the early commentators of Rumi's Masnavi. The interpretive allusions and mystical considerations of these two commentaries have been considered by many post-Rumi scholars. There are works about the states, works and life of these commentators, but there is no research yet on their methods to describe the Ney-nameh (eighteen verses at the beginning of Masnavi). This issue is undertaken in this research through the analytical recognition of the differences and commonalities and the methods of explaining the Ney-name from the perspective of Kharazmi and Jami. Both commentators are found to have made hermeneutic interpretation, and sometimes an eclectic method instead of discovering the theory of the author of Masnavi. They seek to discover, extract, and explain the mysticism of the epistle, which the text has the capacity for, but they have no reason for their explanations. Thus, they have made it difficult for the general audience of Masnavi to understand the concepts and meanings of the letter.
عنوان نشريه :
كاوش نامه زبان و ادبيات فارسي
