مقايسه اثربخشي واقعيت درماني و درمان شناختي رفتاري بر اضطراب ناشي از كرونا و آثار سوگ در دوران پاندمي كوويد 19

Comparison of the effectiveness of reality therapy and cognitive-behavioral therapy on coronary anxiety and the effects of grief during the Covid pandemic 19

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي واقعيت درماني و درمان شناختي رفتاري بر اضطراب ناشي از كرونا و آثار سوگ در دوران پاندمي كوويد 19 انجام شد. روش: از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون_پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل كليه مراجعين مركز مشاوره گلستان بود كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 45 نفر انتخاب شد و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (هر گروه 15 نفر) و يك گروه گواه 015 نفر) جايگزين شدند. گروه هاي آزمايش به مدت 8 جلسه در جلسات واقعيت درماني (بر مبناي منبع صاحبي درسال 1398) و جلستان درمان شناختي رفتاري (بر مبناي منبع هالزنت و استيونز در سال 2010) به صورت گروهي و به مدت 45 دقيقه شركت كردند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه هاي اضطراب ناشي از كرونا (علي پور و همكاران، 1399) و پرسشنامه آثار سوگ (هوگان و همكاران، 2001) بود. داده ها با استفاده از تحيل كوواريانس چند متغيري و آزمون تعقيبي بنفروني تحليل شدند. يافته ها: درمان شناختي رفتاري و واقعيت درماني باعث كاهش اضطراب ناشي از كرونا و آثار سوگ شد. همچنين تاثير واقعيت درماني بر كاهش اضطراب ناشي از كرونا بيشتر از درمان شناختي رفتاري بود. نتيجه گيري: مي توان گفت واقعيت درماني و درمان شناختي رفتاري باعث كاهش اضطراب ناشي از كرونا و آثار سوگ مي گردد و مي توان از اين روش هاي درماني در جهت كاهش اضطراب ناشي از كرونا و آثار سوگ مراجعين استفاده نمود.

Aim: The aim of this study was to compare the effectiveness of reality therapy and cognitive-behavioral therapy on coronary anxiety and the effects of grief during the Covid 19 pandemic. Method: It was a quasi-experimental design with pre-test-post-test design with a control group. The statistical population included all clients of Golestan Counseling Center who were selected using available sampling method 45 people and were randomly assigned to two experimental groups (15 people in each group) and a control group of 015 people). The experimental groups participated in 8 sessions of reality therapy sessions (based on Sahebi source in 2019) and Jalastan behavioral cognitive therapy sessions (based on Halsent and Stevens source in 2010) in groups for 45 minutes. The instruments used were Corona Anxiety Inventory (Alipour et al., 2020) and Mourning Effects Questionnaire (Hogan et al., 2001). Data were analyzed using multivariate analysis of covariance and Bephroni post hoc test. Results: Cognitive-behavioral therapy and reality therapy reduced coronary anxiety and grief effects. Also, the effect of reality therapy on reducing coronary anxiety was greater than cognitive-behavioral therapy. Conclusion: It can be said that reality therapy and cognitive-behavioral therapy reduce coronary anxiety and grief effects and these therapies can be used to reduce coronary anxiety and grief effects of clients.