روابط ساختاري سرمايه‌هاي روانشناختي و خودتعيين‌گري با اضطراب امتحان: نقش واسطه‌اي درگيري تحصيلي و سخت‌رويي

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي روابط ساختاري سرمايه هاي روانشناختي و خودتعيين گري با اضطراب امتحان: نقش واسطه‌اي درگيري تحصيلي و سخت رويي بود. روش: طرح پژوهش همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش تمامي دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان سمنان در سال تحصيلي 98-1397 بودند. تعداد نمونه پژوهش 857 دانش‌آموز بود. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل پرسشنامه اضطراب امتحان اهواز، سرمايه روان‌شناختي لوتانز و همكاران، خودتعيين‌گري دسي ريان، درگيري تحصيلي فردريكس و همكاران و پرسشنامه سخت رويي كوباسا بود. داده‌هاي حاصله با بهره گيري از نرم افزار SPSS و LISREL و با استفاده از مدل معادلات ساختاري تحليل شد.يافته‌ها: متغيرهاي پنهان سرمايه‌هاي روانشناختي و خودتعيين‌گري، درگيري تحصيلي و سخت‌رويي داراي نشانگر بودند كه يافته‌هاي مدل اندازه‌گيري نشان داد همه متغيرهاي نشانگر بر سازه مكنون خود به طور معناداري بار شده‌اند. نتايج مدل ساختاري نيز نشان داد كه متغيرهاي سرمايه روانشناختي، خودتعيين‌گري، سخت‌رويي و درگيري تحصيلي اثرات منفي، مستقيم و معناداري بر اضطراب امتحان دارند. همچنين سرمايه‌هاي روانشناختي و خودتعيين‌گري با واسطه‌اي درگيري تحصيلي و سخت رويي بر اضطراب امتحان اثرات منفي، غير مستقيم و نيز اثر كل منفي و معناداري دارند. اين مدل در مجموع 0.49 واريانس اضطراب امتحان را پيش‌بيني كرد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده مي توان از نقش متغير هاي پيش بين براي كنترل و كاهش اضطراب امتحان استفاده كرد.