نقش واسطه‏اي تحمل پريشاني و تنظيم شناختي هيجان در ارتباط با آسيب‏هاي دوران كودكي و بروز نشانه‏هاي اختلال‏هاي شخصيت وسواسي جبري در پرستاران

مقدمه: اختلالات شخصيتي دسته اي از اختلالات رواني است كه با الگوهاي ناسازگار رفتاري ، شناختي و تجربه دروني پايدار شناخته مي شود. پژوهش حاضر به منظور بررسي نقش واسطه‏اي تحمل پريشاني و تنظيم شناختي هيجان در ارتباط با آسيب‏هاي دوران كودكي و بروز نشانه‏ هاي اختلال‏ هاي شخصيت وابسته در پرستاران شاغل در بيمارستان هاي شهرستان شيراز در سال 1399 طراحي شده است.روش‌ها: در اين پژوهش مقطعي از نوع توصيفي همبستگي، 291 نفر از پرستاران دانشگاه علوم پزشكي شيراز در سال 1398 كه به روش خوشه‌اي ساده انتخاب شده بودند، شركت كردند. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه آسيب‏هاي دوران كودكي، پرسشنامه تنظيم‏ شناختي هيجان (CERQ) و پرسشنامه چند محوري بالينيMillon  و پرسشنامه تحمل پريشاني DTS  بودند. به منظور تحليل داده‏هاي آماري از نرم‏افزار SPSS نسخه 16و نرم‏افزار AMOS22 براي تحليل مسير متغيرهاي مشاهده ‏پذير بهره‏گيري به عمل آمد.يافته‌ها: يافته‏ها نشان داد كه آسيب‏‏هاي عمومي، سوءاستفاده هاي جسمي و سوءاستفاده‏هاي جنسي دوران كودكي مي‌توانند اختلال‏ شخصيت وسواسي جبري را به صورت غيرمستقيم (0.05 p) و متغير سوءاستفاده‏ هاي عاطفي دوران كودكي بر اختلال شخصيت وسواسيجبري به صورت غيرمستقيم مثبت (0.05 p) تبيين كنند.نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه پرستاراني كه در دوران كودكي آزار ديده و مورد سوءاستفاده قرار گرفته‏اند، در بزرگسالي با احتمال بيشتري نشانه هاي اختلالات شخصيت وسواسيجبري را در رفتار خود بروز مي‏دهند.