مدلسازي رياضي اثردماي محيط و چگالنده بر عملكرد لوله حرارتي حلقه‌اي

لوله حرارتي حلقه اي يك وسيله منفعل براي خنك كاري سيستم هاي مختلف است. در كاربردهاي فضايي، به دليل عدم وجود جاذبه، قابليت اطمينان بالا و كاهش نياز به تعمير و نگهداري استفاده از اين وسيله براي خنك كاري تجهيزات الكترونيكي، ديداري و يكسان سازي دماي ماهواره ها جذاب است. در اين مطالعه، تأثير دو پارامتر دماي محيط و چگالنده بر عملكرد لوله حرارتي حلقه اي با استفاده از مدلسازي رياضي بررسي شده است. از يك لوله حرارتي حلقه اي با فتيله نيكلي، تبخيركننده استوانه اي و سيال عامل آمونياك در بازه توان 20 تا 350 وات براي مدلسازي استفاده مي شود. اعتبارسنجي نشان مي دهد در بارهاي حرارتي 90 تا 350 وات، انطباق خوبي بين نتايج مدلسازي و آزمايشگاهي وجود دارد. انتقال حرارت محفظه جبراني با محيط بر روي دماي كاري و محدوده عملكرد پاياي سيستم تأثير گذار است. با كاهش دماي محيط از 300 تا 280 كلوين در دماي چگالنده 273 كلوين دماي كاري در بارهاي حرارتي بين 20 تا 100 وات تا 12 كلوين كاهش مي يابد و با افزايش بيشتر بار حرارتي تا 350 وات تأثير آن ناپديد مي شود. كاهش دماي محيط از 300 تا 280 كلوين منجر به افزايش طول ناحيه دو فازي چگالنده و در نتيجه كاهش محدوده عملكرد لوله حرارتي حلقه اي در حالت پايا از 350 به 150 وات مي شود.