مقايسه اثربخشي بازي‌هاي فعال ويدئويي و بازي‌هاي پايه ورزشي بر لذت از فعاليت بدني در دانش آموزان مقطع چهارم ابتدايي

زمينه: مطالعات نشان داده اند كه بازي هاي مبتني بر مهارت هاي حركتي پايه و فعال ويدئويي بر كسب مهارت هاي حركتي مؤثر مي باشد. با اين وجود مطالعات انجام شده در مورد فاكتور لذت از فعاليت بدني به عنوان يك عامل روانشناختي مهم نادر مي باشد. هدف: هدف از مطالعه حاضر مقايسه اثربخشي بازي‌هاي فعال ويدئويي و بازي هاي پايه ورزشي بر لذت از فعاليت بدني در دانش آموزان پسر مقطع چهارم ابتدايي مي باشد. روش: پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماري شامل كليه كودكان 10 ساله پسر در سال 1400 شهرستان اهواز بود. 60 كودك 10 ساله با روش نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفي در 3 گروه 20 نفري (2 گروه تجربي و يك گروه گواه) جايگزين شدند. ابزار پژوهش شامل دستگاه ايكس باكس 360 كينكت و پرسشنامه لذت از فعاليت بدني مور (2009) بود. از آزمون هاي آماري تحليل كواريانس با تعقيبي بنفروني جهت تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: گروه هاي پايه ورزشي و بازي ويدئويي فعال بر لذت از فعاليت بدني كودكان تأثير معناداري P 0/05 داشتند. همچنين بين گروه هاي پايه ورزشي و ويدئويي فعال در فاكتور لذت از فعاليت بدني تفاوتي مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته هاي اين تحقيق، مي توان از هر دو شيوه پايه ورزشي و ويدئويي فعال، يا تركيبي از هر دو شيوه در صورت فراهم نبودن شرايط محيطي براي افزايش لذت بهره برد.