عنوان مقاله :
واژه گزيني و ادبيات قانون تجارت در بوته نقد
عنوان به زبان ديگر :
A Critique of Word Choosing and the Literature of Commercial Law
پديد آورندگان :
عباسي، محمدرضا دانشگاه پيام نور تهران , نبي فيضي، غلام دانشگاه علامه طباطبائي - گروه حقوق , آل كجباف، حسين دانشگاه پيام نور
كليدواژه :
داده پيام مطمئن , نوشته , تماميت داده پيام , تجارت الكترونيكي
چكيده فارسي :
انسان‌ها به‌وسيله الفاظ با هم ارتباط برقرار نموده و پيام را به مخاطب ايصال مي‌نمايند، اصولاً الفاظ بر معاني عرفيه حمل مي‌شود. درصورت عدم‌رعايت اين مبنا، ارتباطات با مشكل مواجه شده و ضمن اينكه انتقال معاني با صعوبت روبه‌رو مي‌گردد، درك مقاصد نيز به‌آساني امكان‌پذير نخواهد بود. باتوجه‌به اينكه هدف قانون‌گذار از وضع مقررات سامان‌دهي روابط اجتماعي است، بنابراين انتظار مي‌رود كه قانون‌گذار نه‌تنها در برگزيدن واژه‌ها بلكه در چگونگي نوشتن آن كمينه اصول ادبيات را رعايت كند. در اين پژوهش كه به‌صورت توصيفي ـ تحليلي صورت پذيرفته، اين سؤال موردِ بررسي قرار گرفته كه قانون تجارت الكترونيكي تا چه حدودي در به‌كارگيري واژه‌ها و رعايت اصول اوليه ادبيات موفق بوده است. با وجود اهميت اين قانون، به‌نظر مي‌رسد كه قانون‌گذار در به‌كارگيري آداب و قواعد نگارش چندان توفيقي نداشته است، اين امر به‌ويژه در قسمت تعاريف قانون مذكور به چشم مي‌خورد، تعابيري انتخاب شده است كه در آنها حشو قبيح ديده مي‌شود، واژه‌هايي تعريف شده است كه تا حدودي جزء واژه‌هاي بديهي است. به‌دليل ضعف در ايصال مفاهيم، گاهي مباني موردِ استفاده در اين قانون با اختلال مواجه شده است.
چكيده لاتين :
Humans communicate with each other
through words and convey the message
to the audience, in principle, words are
understood by customary meanings. In the
case of non-compliance with this principle,
communication will confront problems,
simultaneously the convey of meanings
will face difficulties, and understanding the
objectives will not be simply possible. Whereas
the legislature aims to adopt regulations to
regulate social relations, it is expected that the
legislature observes the minimal principles of
literature not only for choosing the words but
for the way of writing them. In this study, the
descriptive-analytical method is used and this
question is examined that to what extent the
Electronic Commerce Law has succeeded in
using words and observing the fundamental principles of literature. Despite the significance of the Law, it seems that
the legislator has not been succeeded in applying the rules and principles
of writing. In particular, the failure is evident in the section of definitions,
since some words are selected which seem pleonasm, and some words
are defined which in part have an obvious meaning. Due to the weakness
in passing the concepts on, in some parts of the Law the basic principles
of literature are not used properly.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي حقوقي
