سنجش و ارزيابي سنجش و ارزيابي قابليت دسترسي فضاهاي باز محلات شهري از منظر پدافند غيرعامل(مطالعه موردي: منطقه ۱ كلان شهر تبريز)

دسترسي به فضاهاي باز محلات شهر يكي از اصول مهم ديدگاه پدافند غير عامل مي‌باشد. چرا كه ميزان زيادي از تلفات مربوط به بعد از بحران، بيشتر به دليل عدم توانايي در دسترسي به فضاي باز و همچنين توان گريز از منطقه خطر مي‌باشد.پژوهش حاضر با هدف بررسي و قابليت دسترسي فضاهاي باز محلات شهري در موقع اضطراري از منظر پدافند غيرعامل منطقه ۱كلان شهر تبريز مي باشد. به همين منظور در اين پژوهش براي پهنه بندي فضاهاي مختلف بر مبناي آسيب پذيري و نيز تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزارهاي مرتبط مانند ARC GIS و Auto cadو نرم افزار Excel استفاده شده است. نتايج و يافته‌هاي پژوهش بيانگر آن است كه 3/67 درصد، منطقه 1 شهر تبريز از نظر دسترسي به فضاي باز از منظر پدافند غير عامل در برابر بحرانهاي وضعيتي مناسبي قرار دارد. اما براي بالابردن كيفيت و كميت اين شرايط به حد مطلبوب، بهبود وضع كاركردي فضاهاي باز (فضاي سبز و محصور) و افزايش عرض خيابان‌ها و كوچه‌هايي منتهي به فضاي باز، به گونه‌اي كه امكان دسترسي سريع و آسان براي ارگان‌هايي مانند آتشفشاني و ... در مواقع بحران را فراهم نمايد. از اهميت خاصي برخوردار است.