كاربردراهبردهاي كنش‌گفتار درخواست توسط دوزبانه‌هاي تركي-فارسي براساس دو متغير جنسيت و سن

بحث ادب زباني در حوزۀ جامعه شناسي زبان، همواره مورد توجه زبان‌شناسان و جامعه‌شناسان بوده است و به ويژه فرهنگ ويژه بودن اين بحث و تأثير رعايت ادب زباني بر روابط اجتماعي، بر اهميت اين حوزه مي‌افزايد. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصيفيتحليلي و طي يك پژوهش ميداني، به شناسايي و تحليل الگوهاي پربسامد درخواستبه زبان تركي،به عنوان يكي از نشانگرهاي ادب زباني، توسط دوزبانه هاي تركي فارسي ساكن شهر اردبيل در بافت غيررسمي مي‌پردازد. گردآوري داده به دو شيوه مشاهده مشاركتي و استفاده از پرسش نامه اي محقق ساخته مبتني بر مقياس ليكرت صورت گرفته است. جامعه آماري شامل 250 زن و مرد دوزبانه تركيفارسي ساكن شهر اردبيل، در سه گروه سني30-18، 40-31 و 41+ مي باشند و به اين ترتيب، سن و جنسيت متغيرهاي مستقل پژوهشند. تحليل آماري با استفاده از نرم‌افزارSPSSنسخه 21 انجام شده‌است. نتايج نشان مي دهند كه، صرف‌نظر از سن مخاطب و نوع درخواست، راهبردهايدرخواست غيرمستقيم متعارفودرخواست غيرمستقيم غيرمتعارف به ترتيب بالاترين و پايين ترين بسامد كاربردي را در ميان زنان و مردان و نيز سه گروه سني دارا مي باشند.همچنين با استفاده از دو آزمون كروسكال واليس و يومن ويتني ديده شد كه تفاوت ميان گروه زنان و مردان در انتخاب الگوها معنادار نبوده ولي در گروه هاي سني اين تفاوت معنادار است.