خودتنظيمي زيست‌محيطي شركت‌ها در صنعت نفت و گاز

Environmental self-regulation of companies in oil and gas industry

گرايش صنايع آلاينده به خودتنظيمي زيست‌محيطي، به منزلة يك ابزار نوين و داوطلبانة قاعده‌گذاري، امروزه با عدم كارايي مقررات رسمي دولتي و نقاط ضعف آن در بهبود وضعيت محيط زيست افزايش يافته است و صنعت نفت و گاز نيز از اين امر مستثنا نيست. هدف از اين پژوهش تبيين خودتنظيمي زيست‌محيطي شركت‌هاي نفتي به منزلة يكي از انواع خودتنظيمي زيست‌محيطي و بررسي ابزارهايي است كه شركت‌ها به صورت كاملاً مستقل يا با همكاري دولت‌ها سعي در قاعده‌مندسازي فعاليت‌هاي خود از منظر زيست‌محيطي دارند. همچنين اقداماتي كه نهادهاي بين‌المللي حرفه‌اي و عمومي، دولت‌ها، و ساير ذي‌نفعان در حمايت و هدايت شركت‌ها انجام مي‌دهند بيان مي‌شود. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه شركت‌هاي نفتي در صورت پذيرش مسئوليت و استفاده از ابزارهاي خودتنظيمي و همچنين داشتن ناظري مانند انجمن‌هاي صنعتي، كه فعاليت‌هاي شركت را مطابق با قواعد تهيه‌شده ارزيابي كند، مي‌تواند باعث بهبود وضعيت محيط زيست و صنعت نفت شود.

The trend of pollutant industries as a new and voluntary regulatory tool has increased due to ineffectiveness governmental regulations and their weaknesses in improving the environment. The oil and gas industry is no exception. the aim of this study is to explain the environmental issues of petroleum companies as one of the most environmental and environmental issues that companies are fully independent or they attempt in cooperation with the government to regulate their activities from the environmental point of view. In addition, the measures taken by international and international law, government and other stakeholders in the support and leadership of the companies will be mentioned. The research findings indicate that petroleum companies will be able to improve the environment and oil industry subject to acceptance of responsibility and the use of self-regulatory instruments as well as an observer such as the industrial community that meets the company's activities in accordance with the set-out rules.