مقايسه اثربخشي ط رحواره درماني و روان درماني پويشي كوتاه مدت بر سرمايه روانشناختي در زنان مبتلا به سرطان پستان

پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي طرحواره درماني و روان‌درماني پويشي كوتاه مدت بر سرمايه روانشناختي در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. طرح پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيشآزمون پسآزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري مطالعه، شامل تمامي زنان مبتلا به سرطان پستان بود كه از خرداد ماه تا آبان ماه 1398به بيمارستان امام خميني شهر تهران مراجعه كرده بودند و داراي پرونده پزشكي بودند. از بين آن‌ها 45 نفر به صورت نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و در يك گروه در انتظار درمان و دو گروه آزمايش (هر گروه 15 نفر) به صورت تصادفي جايگزين شدند. آزمودني‌هاي گروه آزمايش اول و دوم هر يك به ترتيب طرحواره درماني (طي 11 جلسه) و روان درماني پويشي كوتاه مدت (طي 11 جلسه) دريافت كردند و گروه در انتظار درمان آموزشي دريافت نكرد. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه سرمايه روانشناختي PCQ (لوتانز، 2007) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با روش آماري تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر در نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. نتايج نشان داد رويكرد طرحواره درماني نسبت به رويكرد روان درماني پويشي كوتاه‌مدت بر متغير سرمايه روانشناختي اثربخشي بيشتري دارد (0.05 P). همچنين در طول زمان پيگيري شش ماهه، هر دو درمان اثرخود را بر متغير سرمايه روانشناختي حفظ كرده بودند. . با توجه به نتايج پژوهش حاضر، مي‌توان از طرحواره درماني جهت افزايش سرمايه روانشناختي به صورت موثرتري نسبت به روان درماني پويشي كوتاه مدت در زنان مبتلا به سرطان پستان استفاده كرد.