بررسي نقش ميانجي مقابله زوجي و تفاهم و هماهنگي فكري در ارتباط بين جاذبه‌هاي زناشويي و كيفيت زناشويي

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي مقابله زوجي و تفاهم و هماهنگي فكري در رابطه بين جاذبه‌هاي زناشويي و كيفيت زناشويي انجام شد. روش پژوهش، همبستگي از نوع مدل‌يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل كليه زنان متاهل مشاور فعال در مراكز مشاوره شهر اصفهان در سال 1400 بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند 207 نفر بعنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل، مقياس تجديد نظر شده كيفيت زناشويي RDAS (باسبي و همكاران، 1995)، پرسشنامه جاذبه‌هاي زناشويي MAQ (سليمي و همكاران، 1399)، پرسشنامه مقابله زوجي DCI (بودنمن، 2000) و پرسشنامه تفاهم و هماهنگي فكري زوجين ايراني ICIMC (جاودان، 2014) بود. براي تحليل داده‌ها از روش مدل‌يابي معادلات ساختاري و براي بررسي اثرات غير مستقيم از آزمون بوت استرپ استفاده گرديد. نتايج تحليل داده‌ها نشان داد كه مدل مفروض ميانجي‌گري مقابله زوجي و تفاهم و هماهنگي فكري در رابطه‌ي بين جاذبه‌هاي زناشويي و كيفيت زناشويي با داده‌ها برازش مطلوبي داشت. علاوه براين نتايج نشان داد كه در مدل مفروض تمام وزن‌هاي رگرسيوني به لحاظ آماري معنادار بودند (0.05 p). و همچنين جاذبه‌هاي زناشويي، مقابله زوجي و تفاهم و هماهنگي فكري مي‌توانند 64 درصد از واريانس كيفيت زناشويي را تبيين كنند. نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه در رابطه بين جاذبه‌هاي زناشويي و كيفيت زناشويي، متغيرهاي مقابله زوجي و تفاهم و هماهنگي فكري، نقش ميانجي ايفا مي‌كنند. از يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان در جهت بهبود كيفيت زناشويي در مراكز مشاوره ازدواج و خانواده استفاده كرد.