ارزيابي سطوح مختلف شوري آب آبياري بر شاخص‌هاي رشد و برخي تركيبات آنزيمي و بيوشيميايي گونه شور (.Salsola imbricata L)

به سبب اهميت گونه‌هاي شورپسند، پژوهش حاضر به منظور بررسي اثر شوري بر ويژگي‌هاي رشدي و آنزيمي گونه شور به‌عنوان يكي از گونه‌هاي مهم شورپسند براي احياء اراضي شوري در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار و 7 تيمار شوري شامل 3، 10، 20، 30، 40، 50 و 60 dS/m در گلخانه تحقيقاتي مركز ملي تحقيقات شوري انجام شد. در اين مطالعه صفت‌هايي از قبيل طول ساقه، طول ريشه، نسبت طول ريشه به ساقه، قطر يقه، تعداد شاخه فرعي، پروتئين، كاتالاز، پراكسيداز و پرولين ارزيابي شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه سطوح مختلف شوري بر تمامي صفات مورد مطالعه، به‌جز پراكسيداز معني‌دار است. افزايش سطوح مختلف شوري از 3 تا 60 dS/m سبب كاهش معني‌دار طول ساقه به ميزان 20%، طول ريشه به مقدار 30%، نسبت طول ريشه به ساقه به ميزان 11%، قطريقه 38% و تعداد شاخه فرعي در بوته به مقدار 29% شد. افزايش شوري از تيمار 3 تا 40 dS/m سبب كاهش 30% در ميزان پروتئين شد، اما با افزايش شوري تا سطح 50 و 60 dS/m به ميزان 26.7 % پروتئين محلول كل افزايش يافت. نتايج تحليل فعاليت‌هاي آنزيمي نشان مي دهد كه افزايش شوري سبب افزايش معني‌دار ميزان كاتالاز، پراكسيداز و پرولين شده است، به طوري كه بالاترين اين تركيبات در شوري 60 dS/m ديده مي‌شود.