كليدواژه :
دولت- شهر شبكه اي , چشم انداز حكمراني , فضاي جغرافيايي , چرخش پارادايمي
چكيده فارسي :
الگوي حكمراني دولت-شهر شبكه اي به عنوان چشم انداز شهرهاي ايران در دهه 2050 محسوب شده است كه به صورت نيمه خود فرمان اداره مي شود. فرضيه مقاله حاضر به اين ترتيب است كه اگر به واسطه توسعه فناوري هاي نوين، مشاركت شهروندان به صورت شبكه اي گسترش داده شود، آن گاه مي توان الگوي حكمراني دولت-شهر فرمانپذير منفعل را به الگوي حكمراني دولت-شهر شبكه اي تبديل كرد. براي تحقق چنين چشم اندازي، بايد روندهاي گذشته، مناسبات كنوني و برنامه هاي آينده را در نظر گرفت. در بررسي روندهاي گذشته، سه كلان روند تاريخي؛ كلان روند دولت-شهرهاي خودفرمان، دولت-شهرهاي نيمه خودفرمان و دولت-شهرهاي فرمانپذير از عهد باستان تا زمان معاصر وجود داشته است، كه فهم حكمراني در اين دولت-شهرها باعث شناخت و انباشت هاي تاريخي از خود براي ترسيم چشم انداز مورد نظر مي شود. از سوي ديگر، دولت-شهرهاي آينده، مستلزم داشتن دركي از فضاي جغرافيايي در چارچوب چرخش پارادايمي مي باشند. براي راهبردي كردن چشم انداز مذكور، روش مقاله حاضر كيفي و بر اساس تكنيك پس نگري صورتبندي گرديده است و گام هاي راهبردي ششگانه، در رسيدن به چشم انداز، در آن، ترسيم شده است كه اين گام ها در بازه هاي زماني 5 ساله (از 2045 تا2020) در قالب رهيافت هاي مختلف توسعه صورتبندي گرديد. پس از آن، مأموريت، كه هويت و اهداف نهادهاي سياستگذار در اين راستا مي باشند، مشخص مي شود. نتايج نشان داد كه براي رسيدن به چشم انداز دولت-شهر شبكه اي، عناصر مندرج در چرخش پارادايمي را بايد درك نمود كه به اعتبار آن، اقدام به ايجاد تحول در حكمراني، سياست، اقتصاد، آموزش و فناوري نمود. در نهايت با طرح پايداري شهري به عنوان هدف مندرج در مأموريت پژوهش، چند ارزش بنيادين، به عنوان اصول اخلاقي مستمر، معرفي مي گردد كه به منظور اتصال مأموريت سازماني به چشم انداز، مورد توجه سياستگذاران قرار گيرند.
چكيده لاتين :
The model of state-city governance is a network as the vision of Iranian cities in the 2050s, which is governed in a semi-self-governing manner. The hypothesis of the present article is that if due to the development of new technologies, citizen participation is expanded in a network, and then the model of passive obedient state-city governance can be transformed into a model of networked state-city. To realize such a vision, one must consider past trends, current relationships and future plans. In examining past trends, three major historical trends; There has been a general trend of self-governing state-city, semi-self-governing state-city and obedient state-city from ancient times to the present day, which understanding governance in these state-city leads to the recognition and accumulation of history to draw the desired landscape. On the other hand, future stat-cities require an understanding of geographical space within a paradigm shift. In order to strategize the mentioned perspective, the method of the present study has been formulated qualitatively and based on the retrospective technique, and six strategic steps in achieving the vision have been drawn in it, which are in 5-year time intervals (from 2045 to 2020) were formulated in the form of different development approaches. After that, the mission, which is the identity and goals of policy-making institutions in this regard, is determined. The results showed that in order to achieve a networked state-city perspective, the elements contained in the paradigm shift have to be understood, which, in turn, led to changes in governance, politics, economics, education and technology. Finally, with the Urban Sustainability Plan as the goal of the research mission, some fundamental values are introduced as continuous ethical principles to be considered by policy makers in order to connect the organizational mission to the vision.
