بررسي مقايسه‌اي الگوي تغذيه تكميلي كودكان 24ـ6 ماه دچار اختلال رشد و سالم در شهرستان ‌بويراحمد: يك مطالعه مورد شاهد

زمينه و هدف: كودكان زير دو سال حساس‌ترين گروه كودكان هستند كه به دليل رشد سريع و دريافت ناكافي غذا در معرض خطر اختلال رشد مي‌باشند. اقدامات درماني براي حل مشكلات تغذيه‌اي كودكان به ويژه شيرخواران اكثرا بدون تأثير چشمگير است و نشان دهنده نياز به بررسي‌هاي بيشتري است. لذا هدف از اين مطالعه تعيين و بررسي مقايسه‌اي الگوي تغذيه تكميلي كودكان 24ـ6 ماه دچار اختلال رشد و سالم در شهرستان بويراحمد بود. روش بررسي: در اين مطالعه تحليلي مورد شاهد كه در سال 1397 انجام شد، 68 كودك مبتلا به كمبود وزن مراجعه كننده به درمانگاه‌هاي تغذيه، اطفال يا از ليست كودكان سوء تغذيه‌اي مراكز بهداشتي درماني انتخاب و با 61 كودك سالم شاهد از نظر الگوهاي تغذيه‌اي و وضعيت اقتصادي ـ اجتماعي مورد مقايسه قرار گرفتند. متغيرهاي تحصيلات والدين، شغل والدين، آگاهي، نگرش و كاربست تغذيه‌اي مادران در خصوص تغذيه كودكان و دريافت غذاي 24 ساعته آنان مورد بررسي قرار گرفت. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از آزمون‌هاي مجذور كاي، تي تست و يو مان ويتني تجزيه وتحليل شدند. يافته‌ها: بين دو گروه كودكان از نظر دريافت انرژي، پروتئين، چربي، آهن، روي و ويتامين A تفاوت معني‌دار آماري ديده نشد، اما مقدار كربوهيدرات دريافتي كودكان دچار اختلال رشد با كودكان شاهد سالم، تفاوت معني‌دار آماري نشان داد(0.003=p). مهم‌ترين عوامل مرتبط با اختلال رشد در كودكان با سطح آگاهي مادران(0.001=p)، تحصيلات مادر(0.02=p)، تحصيلات پدر(0.033=p)، دفعات مصرف غذاي كمكي(0.017=p) و زمان مصرف تنقلات كم ارزش(0.017=p) به وسيله كودكان بود. متغيرهاي وضعيت اشتغال والدين، سن شروع تغذيه كمكي، نوع شير مصرفي بين دو گروه كودكان دچار اختلال رشد و شاهد تفاوت آماري معني داري نداشت. نتيجه‌گيري: بررسي نشان داد آگاهي تغذيه‌اي مادران، تعداد دفعات غذاي كمكي داده شده به كودك، زمان مصرف تنقلات و سطح تحصيلات والدين به ويژه مادران بيشترين ارتباط را با رشد وزني كودكان مورد بررسي داشتند.