طراحي مدل ارتقا پذيري مديران در سازمان هاي دولتي با استفاده از رويكرد ساختاري تفسيري

Designing a promotion model for managers in government organizations using an interpretive structural approach

هدف: ارتقاپذيري مفهومي راهبردي در توسعه سازمان‌هاي امروزي محسوب مي‌شود، چرا كه توان ارتقاپذيري مي‌تواند نشانگر سرمايه‌هاي انساني ارزشمند به عنوان مزاياي رقابتي سازمان باشد. بر اساس اين، پژوهش حاضر با هدف طراحي مدل ارتقاپذيري مديران به عنوان يكي از ارزشمندترين و راهبردي‌ترين سرمايه‌هاي انساني در سازمان‌هاي دولتي انجام مي‌پذيرد. طرح پژوهش/ روش‌شناسي/ رويكرد: اين پژوهش بر پايه پژوهش‌هاي آميخته و به صورت كيفي و كمّي صورت گرفته است. در بخش كيفي، جامعه آماري پژوهش را استادان دانشگاه در رشته‌هاي مديريت منابع انساني، مديريت رفتار سازماني، و مديريت راهبردي و مديران خبره سازمان‌هاي دولتي تشكيل مي‌دهند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري گلوله برفي و بر پايه اصل اشباع نظري، 16 نفر به عنوان نمونه پژوهش تعيين شده‌اند. داده‌هاي مورد نياز در اين بخش با استفاده از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته جمع‌آوري شده است. براي مدلسازي معيارهاي ارتقاپذيري مديران از روش ساختاري تفسيري بهره برده مي‌شود. در اين بخش جامعه آماري را مديران و خبرگان سازمان‌هاي دولتي شهر خرم‌آباد تشكيل مي‌دهند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند تعداد 24 نفر از اين جامعه به عنوان نمونه تعيين شده‌اند. داده‌هاي مورد نياز براي مدلسازي با استفاده از پرسشنامه مقايسات زوجي جمع‌آوري گرديد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش دربرگيرندۀ شاخص‌ها و مولفه‌هاي ارتقاپذيري مديران و ارائه مدل ارتقاپذيري مديران در سازمان‌هاي دولتي است. به اين ترتيب، يافته‌هاي پژوهش مشتمل بر شناسايي 14 شاخص ارتقاپذيري مديران در چهار سطح و در قالب مدل نهايي تشريح شده است. ارزش/ اصالت پژوهش: اين پژوهش علاوه بر كاهش شكاف نظري در حوزه مورد بررسي، با ارائه بستري مناسب سهم بسزايي در توسعه فعاليت پژوهشگران علاقه‌مند به موضوع داشته است. همچنين، با توجه به نبود پژوهشي مشابه در اين خصوص، نتايج حاصل از انجام اين پژوهش ميتواند علاوه بر كاهش اختلاف‌نظرهاي موجود در ارتباط با شاخص‌هاي ارتقا‌پذيري، راهگشاي مناسبي براي تدوين راهبردهاي معطوف به مديران در سازمان‌هاي دولتي باشد.

Purpose: Eligibility for promotion is a strategic concept in the development of today's organizations, because it signifies and highlights the existence of valuable human capital, and at the same time, causes the organization’s competitive advantage. Accordingly, the present study is conducted with the aim of designing a promotability model for managers, who are considered to be one of the most valuable and strategic group of human capital in state-owned organizations. Methodology: As a mixed research, it was both qualitative and quantitative. In the qualitative part, the statistical population consisted of university professors in the fields of human resource management, organizational behavior management and strategic management, as well as expert managers of governmental organizations. Using the snowball sampling method and based on the principle of theoretical saturation, 16 subjects were selected. The required data in this section were collected by applying semi-structured interviews. Interpretive structural method was used for the modeling of managers’ promotion criteria. In this section, the statistical population consisted of managers and experts of governmental organizations in Khoramabad, 24 of whom were selected as a sample through targeted sampling method. Data required for modeling were collected by pairwise comparison questionnaires. Findings: The research findings include indicators and components of a model for managers’ promotion. Thus, the model contains 14 indicators which fall into 4 levels. Originality: In addition to reducing the theoretical gap in the field under study, this study has provided a significant contribution and context for other researches to follow and develop it. Also, due to the lack of any similar study in the field, the results of this study, in addition to reducing the existing disagreement regarding promotion indicators, can be an appropriate device to develop strategies focusing on managers in governmental organizations.