بررسي آيه «دحو الارض» با نگاه تفسيري علامه طباطبايي، مراغي و بانو امين اصفهاني

A Study of the Verse of "Dahoo Al-Ard" with the Interpretive View of Allameh Tabatabai, Maraghi and Lady Amin Isfahani

يكي از آيات چالش برانگيز قرآن كه در مورد آن آراي گوناگوني از سوي متقدمين و متاخرين مطرح شده است، آيه‌ي «وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِكَ دَحاها» (نازعات:30) است. اين پژوهش با تاكيد بر اين آيه به تبيين آراء تفسيري علامه طباطبايي، مراغي و بانو امين‌اصفهاني مي‌پردازد و هدف از آن مقايسه و ارزيابي نظرات سه مفسر معاصر در مورد آيه‌ي شريفه مي‌باشد. يافته‌ها حاكي از آنست كه علامه طباطبايي و بانو امين‌اصفهاني كه معتقد به تقدم خلقت آسمان بر زمين مي‌باشند، «دحوالارض» در آيه‌ي شريفه را ناظر بر خلقت و گسترش همزمان زمين مي‌دانند، ضمن اين كه علامه در ديدگاه دوم خود آن را به حركت زمين نيز تفسير نموده است. اما مراغي كه خلقت زمين را مقدم بر آسمان مي‌داند، «دحوالارض» را مرحله‌اي جدا از خلقت زمين دانسته و آن را عبارت از بسط زمين جهت تمهيد آن براي سكونت بيان داشته است. با توجه به قرائن لغوي، قرآني و روايي كه در ضمن اين پژوهش بدان‌ها اشاره مي‌شود، مقصود از «دحوالارض» در آيه‌ي شريفه نمي‌تواند ناظر بر خلقت و گسترش همزمان و حركت زمين باشد بلكه آن صرفا بر بسط و گسترش زمين دلالت دارد.

One of the challenging verses of the Qur'an, about which various opinions have been put forward by the ancients and the later ones, is the verse "And the earth after that is the prayer" . This study, by emphasizing this verse, explains the interpretive opinions of Allameh Tabatabai, Maraghi and Banu Amin Esfahani, and its purpose is to compare and evaluate the opinions of three contemporary commentators on the verse. The findings indicate that Allameh Tabatabai and Banu Amina Esfahani, believe in the primacy of the creation of the heavens over the earth, consider the "earth" in the verse to be the observer of the creation and simultaneous expansion of the earth, Allameh in his second view also considers it to move the earth. . Maraghi, who considers the creation of the earth before the sky, has considered the "earth" as a separate stage from the creation of the earth and has expressed it as the expansion of the earth to prepare it for habitation. According to the lexical, Qur'anic and narrative evidences that are mentioned in this study, the meaning of "Dahwal-e-Ard" in the verse can not refer to the simultaneous creation and expansion and movement of the earth.