نقش هوش تجاري بر فرايند تصميم‌گيري سازماني واكاوي مؤلفه‌ها با رويكردي آميخته

زمينه و هدف: با توجه به ناتواني سيستم‌هاي اطلاعاتي مديريت در برآورده كردن انتظارات تصميم‌گيرندگان سازماني در عرصه رقابت در سال‌هاي اخير، فن‌آوري‌هايي نظير هوش تجاري به يكي از ابزارهاي سازمان‌هاي پيشرو تبديل‌شده است.  هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش هوش تجاري بر فرايند تصميم‌گيري سازماني است.روش‌شناسي:‌ پژوهش حاضر آميخته است. ابتدا، مجموعه‌اي از مصاحبه‌هاي عميق با صاحب‌نظران و مديران اجرا گرديد و طي تجزيه‌وتحليل مؤلفه‌ها و شاخصه‌هاي هوش تجاري استخراج گرديدند. در اين بخش، از روش كدگذاري نظري گليزر و اشتراوس براي سنجش روابط ميان متغيرهاي پژوهش به‌كاربرده شد.يافته‌ها: پنج مؤلفه كليدي منابع داده‌ها، استخراج، انتقال و بارگذاري، انبار داده‌ها، فراداده‌ها و ابزارهاي پرس‌وجو، گزارش‌گيري و تحليل اطلاعات را براي هوشمندي كسب‌وكار شناسايي نمود. مدل نهايي فراينديتحليلي تأثير استقرار هوشمندي كسب‌وكار با 0.522 كه كمتر از 0.01 مي‌باشد بر فرايند تصميم‌گيري و همچنين بر اهداف استقرار هوشمندي كسب‌وكار با 0.894 تأثير دارد و اين ارتباط معني‌دار است.نتايج: پژوهش نشان داد كه؛ علي‌رغم تحقق اهداف هوشمندي كسب‌وكار در سازمان در سطحي نسبتاً بالا، اما در هيچ‌يك از مؤلفه‌ها و شاخصه‌ها تحقق كامل صورت نگرفته است. اين امر نشانگر آن است كه هوشمندي كسب‌وكار، چون يك سيستم پويا، نيازمند بازنگري و اصلاحات مداوم است.