راهبردهاي سرمايه‌گذاري اجتماعي شركتي در كمك به توسعة جامعة محلي

Modifying social impact assessment to enhance the effectiveness of company social investment strategies in contributing to local community development

ارزيابي تأثيرات اجتماعي به عنوان يكي از روش‌هاي خوب بايد منجر به بهبود نتايج توسعة جامعة محلي شود. با اين حال مزاياي اجتماعي‌اي كه ادعا مي‌شود از پروژه‌ها نشأت مي‌گيرد، اغلب به اندازه اثرات نامطلوب پروژه براي جوامع تحت تأثير، مشهود نيست. توجه به موضوعات اجتماعي در پروژه‌ها هنوز ناكافي است. در نتيجه آنها اغلب در دستيابي به نتايج توسعة اجتماعي ناكام مي‌مانند. در اينجا با استفاده از يكي از پروژه‌هاي مهم گازي در روسيه، پروژه نورد استريم 2، پتانسيل ارزيابي تأثيرات محيط زيستي و اجتماعي (ESIA)(2) را براي افزايش اثربخشي سهم پروژه در توسعة جامعة محلي بررسي مي‌كنيم. همچنين مراحل اصلي فرآيند توسعه جامعه براي پروژة نورد استريم 2 را تجزيه و تحليل كرده، چگونگي بهره‌مندي آن از فرآيند ارزيابي تأثيرات اجتماعي را بررسي مي‌كنيم و تأملي بر سهم بالقوه بيشتر ارزيابي تأثيرات اجتماعي (اتا) در توسعة جامعة محلي خواهيم داشت. در پايان اينگونه نتيجه مي‌گيريم كه: هرچند اتا و توسعه جامعه محلي داراي ارتباط متقابل هستند، آنگونه كه در حال حاضر اتا اجرايي مي‌شود، توانايي محدودي در كمك به نتايج توسعه جامعه محلي دارد. بنابراين براي تأثيرگذاري بيشتر آنها در نتايج توسعة اجتماعي، اصلاح چارچوب‌هاي اتا و سرمايه‌گذاري اجتماعي شركتي ضروري است.

Good practice social impact assessment (SIA) should lead to improved local community development outcomes. However, the social benefits alleged to flow from projects are often not as evident to affected communities as the project’s adverse impacts. Projects still give inadequate attention to social issues and fail to achieve social development outcomes. Using a prominent gas project in Russia, the Nord Stream 2 project, as an illustrative example, we explore the potential of environmental and social impact assessment (ESIA) to enhance the effectiveness of project contributions to local community development. We analyse the main steps of the community development process for the Nord Stream 2 project, and consider how it benefitted from the SIA process. We also reflect on the potential further contribution of SIA to community development. Even though SIA and community development are interrelated, we conclude that SIA, as currently practiced, is constrained in its ability to contribute to community development outcomes. Adjustments to the SIA and corporate social investment frameworks are needed to make them more effective in achieving social development outcomes.