كليدواژه :
حق تعيين سرنوشت , حقوق بشر , حقوق بين الملل , دموكراسي
چكيده فارسي :
دموكراسي يك روش حكمراني مبتني بر تصميم گيري جمعيِ منبعث از خواست مردم است كه به وسيله ي دو اصل « نظارت همگاني» و «برابريِ مشاركت در امور سياسي» به ظهور مي رسد. گفتني است دو اصل مذكور ربط وثيقي با حق هاي انساني دارند و به موازات گسترش و ارتقاء حقوق بشر، گستره ي آن‌ها نيز تغيير مي‌كند. امروزه اگر چه دموكراسي رايج ترين نظام سياسي است، ليكن هنوز نظامي عالم‌گير نيست و رژيم هاي اقتدارطلب و يا شبه دموكراتيك در كشورهاي گوناگون يافت مي شوند كه در مواردي با نقض حقوق بشر و حتي گاهي به صورت سيستماتيك صلح و امنيت داخلي و در موارد بسيار شديد صلح و امنيت بين المللي را تحت الشعاع قرار مي دهند و اما با توجه به اين‌كه مفهوم صلح و امنيت در تعريف دموكراسي مستتر است، چرا كه دموكراسي مفهومي است كه در ذات خود نظامي از حقوق بشر مورد حمايت جامعه‌ي بين المللي را در بردارد و از طرف ديگر هدف اصلي جامعه‌ي بين المللي دستيابي به صلح پايدار است، ارزيابي رويكرد حقوق بين الملل نسبت به اين روش حكمراني بسيار حائز اهميت است. در واقع مي توان اين پرسش را مطرح نمود كه آيا نظام حقوقي بين المللي، دموكراسي را به عنوان يكي از هنجارها و اصول الزام آور براي دولت ها مورد شناسايي قرار داده است يا خير؟ پژوهش حاضر با بكارگيري روش تطبيقي – تحليلي با بررسي عملكرد نهادهاي بين المللي جهاني از جمله مجمع عمومي، شوراي امنيت و اسناد و نهادهاي منطقه اي و تبيين مفهوم دموكراسي بر اساس مطالعات جامعه شناختي به بررسي اين موضوع پرداخته است. فرض بر اين است كه اگر چه هنوز قاعده‌ي عامي براي ملزم كردن دولت ها به داشتن حكومت دموكراتيك در حقوق بين الملل موضوعه وجود ندارد ولي دموكراسي به مقوله‌ي حقوق نرم بين المللي از جمله نطق هاي سياسي، اعلاميه ها و غيره به طور فزاينده اي وارد شده است و به ديگر سخن بايد گفت كه امروزه حقوق بين الملل نسبت به مقوله‌ي دموكراسي بي‌توجه نيست.
چكيده لاتين :
Democracy is a way of governing based on collective decision-making resulting from the will and authority of people which emerges from two principles of " Public Oversight" and " Equality of Participation in Political Affairs". It should be noted that these two principles are closely related to human rights, and as human rights expand and improve, so does their scope. It is worth noting that today at the beginning of 21st century AD, though democracy is the common political system, despite all the progress it has made, it is not a universal system and authoritarian or quasi-democratic regimes are found in various countries, which in many cases, through human rights violation even some times systematically affect internal peace and security and in extreme cases, they affect international peace and security. But considering that the concept of peace and security is implicit in democracy definition, and democracy is a concept in its own right which includes a system of human rights advocated by the international community, and on the other hand, the main goal of international community and its pillars is to achieve lasting peace, the study and evaluation of the approach of international law toward this methods of governing is very important, in fact, the question can be asked: Does the international law system consider democracy as one of the norms and binding principles for the government or not? The present study, using descriptive-analytical method, and by examining the performance and approach of international institutions and bodies, including General Assembly, Security Council, and Regional Documents and Institutions has investigated this issue. It is assumed that, although, there isn’t still a formal rule in international law to require the countries to have democratic governments, democracy has increasingly imported into the area of soft and inconsistent international law. In other words, today the international law is not indifferent to the issue of democracy.
